20 आकानं यहोशूयात धाल, “धात्थें खः, जिं परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरयागु विरोधय् पाप यानागु दु। जिं थथे याना,
अले थःथवय् खँ ल्हात, “झीसं झी किजायात यानागु ज्यां झीसं थथे दुःख फये माल। वयात दुःख जूबलय् वं ग्वाहालि फ्वनं नं झीसं वास्ता मयाना। उकिं हे झीत आः थथे दुःख वःगु खः।”
अले वं मनूतय्थाय् वयाः थथे धाइ, ‘जिं पाप यानागु दु, जिं खःगु खँयात स्यंकागु दु, तर परमेश्वरं जितः दयेमाःगु सजाँय बियामदी।
हे मनूतय्त रक्षा यानादीम्ह, जिं पाप यानागु जूसां छिगु छु स्यन? छिं छाय् जितः ताकय् यानादियागु? छु जि छिगु निंतिं भार जुयागु दु ला?
जिं जिगु पाप नालाकाये, जिं यानागु ज्याखँय् जितः दुःख ताः।
अले फारोनं हथासं मोशा व हारूनयात सःतके छ्वल। अले वं धाल, “जिं छिमि परमप्रभु परमेश्वरयागु व छिमिगु विरोधय् हाकनं पाप यानागु दु।
अले फारोनं मोशा व हारूनयात सःताः धाल, “थ्वपालय् जिं पाप यानागु दु, परमप्रभु धर्मीम्ह खः, जि व जिमि मनूत धाःसा अधर्मी खः।
बालामं परमप्रभुया दूतयात धाल, “जिं पाप यानागु दु। छिं जिगु लँ पनेत दनाच्वनादीगु जिं मसिल। अथे जुयाः छितः थ्व मयःसा जि लिहां वने।”
थ्व चिकं म्यूगु जूसा उकिं वःगु धिबा नये मखंपिन्त इनाब्यूगु जूसा ज्यूगु नि।”
अले धाल – “दोष मदुम्ह मनूयात स्याकेत ज्वंकाः जिं पाप याये लात।” अय्नं इमिसं वयात थथे धाल – “जिमित छु धया लय्? छं हे सीकि।”
अले यहोशूं आकानयात धाल, “हे जिमि काय्, परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरयात महिमा ब्यु, वय्कःयात इज्जत या! अले छं छु यानागु दु व जितः धा, जिगु न्ह्यःने व खँ सुचुके मते।”
झीसं लाका कयागु सामानय् जिं बेबिलोनयागु छपु बांलाःगु गा, निसः शेकेल ति वहः व नेय्गू शेकेल ति लुँयागु कथि खनाबलय् जितः ल्वःवन अले जिं उपिं कया। उपिं जिगु पाल दुने बँय् सुचुका तयागु दु। व दकलय् क्वय् वहः दु।”
शाऊलं शमूएलयात धाल, “जिं पापयात हँ! छु जिं परमप्रभुया आज्ञा व छिसं धाःगु खँ मन्यना ला। जि मनूतपाखें ग्याना, अले इमिगु खँ जिं न्यना।
शाऊलं धाल, “जिं पाप यानागु दु। अथे जूसां दया यानाः जि प्रजाया थकालित व इस्राएलया न्ह्यःने छकः जकसां जिगु इज्जत तयादिसँ। जिनापं झासँ अले जिं परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरया न्ह्यःने आराधना याये।”