22 यहोशूं इमित धाल, “छिमिसं परमप्रभुया सेवा यायेगु खँ ल्यःगु दु धयागुया छिमिगु साक्षी छिपिं थः हे खः।” इमिसं धाल, “खः जिपिं हे साक्षी खः।”
छि थःगु हे खँ दोषी ठहरय् जूगु दु, जिपाखें मखु। छिगु थःगु हे म्हुतुसिं छिगु विरोधय् साक्षी बी।
छिगु विरोधय् पाप याये म्वालेमा धकाः छिगु बचं जिं थःगु नुगलय् तया तयागु दु।
छिगु ल्हातं जितः ग्वाहालि यानादिसँ, छाय्धाःसा जिं छिगु उपदेश ल्ययागु दु।
माःगु खँ छता हे जक दु। मरियमं व ल्यये धुंकल। थ्व वयागु ल्हातं लाकाकाये फइ मखु।”
“अले वं वयात धाल – ‘छंगु हे म्हुतुं पिहां वःगु खं जिं छन्त ज्वने, छ ला तसकं मभिंम्ह च्यः जुयाच्वन खनी। जि तसकं हारांम्ह मनू, अले हानं जि थःगु मखुसां काइम्ह, अले थःम्हं मह्वःगु नं लयाः यंकीम्ह धकाः स्यूसेलिं छं
“परमप्रभु हे झी परमेश्वर खः, झीपिं वय्कःया लँपुइ वने, वय्कःया विधि, आज्ञा व नियम मानय् याये, वय्कःया खँ न्यने” धकाः छिमिसं थौं बचं याःगु दु।
अले मनूतय्सं यहोशूयात धाल, “मखु, जिमिसं परमप्रभुयागु हे सेवा याये।”