7 ल्यूवंपिं मनूत धाःसा इमित ल्यू वँवं यर्दन खुसि छीगु थाय् तक वन। इमित ल्यूवंपिं पिने वनेवं शहरया मू ध्वाखा तिनाबिल।
“झ्यालखानाय् बांलाक हे तालं ग्वयातःगु व पालेत नं लुखाय् हे दःसां ताः चाय्का स्वयाबलय् दुने सुं नं मदु।”
सन्ध्याकाः इलय् शहरयागु ध्वाखा तीगु इलय् इपिं पिहां वन। इपिं गन वन जिं मस्यू। याकनं इमिगु ल्यू वंसा इमित नापलाके फइ।”
(वं इमित तलय् कःसि यंकाः अन गंकातःगु तिसिमाया दंया क्वय् सुचुकातःगु खः।)
इपिं जासूसत द्यने न्ह्यः व मिसा कःसिइ थाहां वल,
गिलादीतय्सं एफ्राइमपाखे वनेत यर्दन खुसि छीगु थाय्त त्याका काल। अले सुं बचय् जूम्ह एफ्राइमी वयाः “जितः खुसिया उखे वनेब्यु” धाःसा गिलादयापिं मनूतय्सं वयात “छु छ एफ्राइमी खः?” धकाः न्यनीगु। वं “मखु” धाल धाःसा
एहूदं इमित धाल, “जिगु ल्यूल्यू वा छाय्धाःसा परमप्रभुं छिमि शत्रु मोआबीतय्त छिमिगु ल्हातय् बियादीगु दु।” उकिं इपिं वया ल्यूल्यू क्वहां वल अले इमिसं मोआब वनीगु यर्दन छियेगु थाय् त्याकाकाल। इमिसं सुं मोआबीयात खुसिया उखे वने मब्यू।