15 अथे जुयाः वं इमित छपु खिपतं झ्यालं क्वकाल। छाय्धाःसा व च्वनाच्वंगु छेँय् शहरया पखालय् हे लाः।
शाऊलया चेलातय्सं वयात छन्हु चान्हय् खमुली तयाः शहरया पःखालं क्वछ्वयाः बिसिकेछ्वल।
अबलय् जितः खमुलिइ तयाः पःखालं क्वछ्वयाः बिसिके छ्वत। थुकथं जि इमिगु ल्हातं बचय् जुया।
“छंगु प्राणया पलेसा जिमिगु प्राण!” मनूतय्सं वयात बचं बिल। “जिमिगु थ्व ज्या सुयातं मधाल धाःसा परमप्रभुं जिमित थ्व देश बियादीबलय् जिमिसं छन्त विश्वास यायेबहः जुयाः दयामाया याये।”
वं इमित धाल, “छिकपिं डाँडापाखे झासँ, मखुसा जुजुया मनूतय्सं छिकपिन्त नापलाकी। इपिं थुखे लिहां मवतले स्वन्हु तक अन सुपिलाच्वनादिसँ। अनंलि थःगु लँपुइ झासँ।”
पुजाहारीतय्सं फैया नेकूया तुरही पुल। उकिया सः न्यनेवं मनूत तस्सलं हाल। अबलय् हे शहरया पःखाः क्वय् थ्यंक हे दुन। उकिं फुक्क मनूत तप्यंक न्हज्यात अले शहरय् दुहां वनाः उकियात त्याका काल।