11 मोशां जितः छ्वःबलय् जिके गुलि बल दुगु खः आः नं जिके उलि हे बल दनि। उबलय् लडाइँलय् वनेत गुलि फुर्ति दुगु खः उलि हे फुर्ति आः नं जिके दनि।
वय्कलं जितः फुक्क भिंगु खं पूवंकादी। अले जिगु ल्याय्म्हसू इमाया थें न्हूधाः जुइ।
जिपिं न्हयेदँ तक म्वाइ, बलं फत धाःसा चयदँ तक जुइफु, अय्नं जिमिगु ई संकट व दुःखय् जक फुइ, छाय्धाःसा जीवन याकनं फुइ अले जिपिं ब्वयावनी।
तर परमप्रभुयाके भलसा तइपिनिगु बल हाकनं न्हूगु जुइ। इपिं इमा थें च्वय् च्वय् ब्वया जुइ अले ब्वाँय् वनाः नं त्यानुचाइ मखु। इपिं न्यासि वनाः नं मूर्च्छा जुइ मखु।
“थौं जि सछि व निइदँ क्यन। आः जि छिमि न्ह्यलुवाः जुइ फइ मखुत। परमप्रभुं जितः धयादीगु दु, ‘छ यर्दनया उखे वनी मखु।’
इमिगु मू ध्वाखाय् न व कँय्यागु गजबार जुइ, इमिगु बल इमिगु न्हि थें जुइ।”
मोशा सछि व निइदँ (१२०) दुबलय् सीगु खः। अबलय् तक वयागु मिखा बुलुसे मच्वंनी अले बल नं कम मजूनि।
“आः स्वयादिसँ! परमप्रभुं मोशायात अथे धयादीगु पिइन्यादँ दये धुंकल। उबलय् इस्राएलीत मरुभूमिइ हे चाचाःहिलाच्वन। अनंलि थौं तक परमप्रभुं थःगु बचंकथं जितः म्वाका तयादीगु दु। थौं जि चयन्यादँ हे दये धुंकल।