18 वं धाल, “ततःग्वःगु ल्वहंत ग्वारातुइकाः गुफाया म्हुतुइ तयाब्यु, अले इमित पिया च्वनेत छुं मनूतय्त उकिया न्ह्यःने ति।
विपत्तिया दिनय् दुष्ट सुरक्षित जुयाच्वनी, तंया दिनय् वयात बचय् याइ।
सिंहपाखें बिस्युं वनाः सुं मनूया भालूयात नापलाःगु थें वा छेँ दुहां वनाः अंगलय् ल्हाः तःबलय् सर्पं वयात न्या थें व दिं जुइ।
जि प्रभुयात वेदीनापं दनाच्वंगु खना, वय्कलं धयादी – “देगःया थांया च्वका च्वकाय् तसकं दा अले दक्व जग हे सनेमा। व त्वदुलाः कुतुं वयाः दक्व मनूतय्गु छेनय् लायेमा अले ल्यंदनिपिन्त धाःसा जिं तरवारं स्यानाबी। छम्ह नं बिस्युं वने फइ मखु, छम्ह नं बचय् जुइ फइ मखु।
इमिसं वनाः प्वाः तिनातःगु ल्वहँतय् छाप तयाबिल। अले सिपाइँतय्त नं पिवाः तया थकल।
उपिं न्याम्हं जुजुपिं मक्केदाया गुफाय् सुलाच्वंगु लुल धयागु सुचं यहोशूयाथाय् थ्यन।
तर छिपिं दी मते, छिमि शत्रुतय्त लिना हे च्वँ, इमि ल्युने लाःपिन्त स्यानाछ्व। इमित थथःगु शहरय् दुहां वनेबी मते। छाय्धाःसा परमप्रभु छिमि परमेश्वरं इमित छिमिगु ल्हातय् बियादीगु दु।”
अले यहोशूं धाल, “गुफाया म्हुतु चाय्काः इपिं न्याम्ह जुजुपिन्त गुफां लिकयाः जिथाय् हजि।”