2 “जिम्ह दास मोशा सित। अथे जुयाः आः छ व थुपिं सकलें इस्राएलीत यर्दन खुसिया उखे जिं इमित बीत्यनागु देशय् वनेत तयार जु।
जिं छन्त व इमित छ आः च्वंवयाच्वंगु कनानया फुक्क बँ सदां सदांया लागि बी। अले जि इमि परमेश्वर जुइ।”
छिं इमित आकाशया नगु थें अप्वः सन्तान बियादिल, छिं इमि पुर्खातय्त बी धकाः बचं बियादीगु देश इमिसं त्याकल अले अन च्वन।
परमप्रभुं शैतानयात न्यनादिल, “छु छं जिम्ह दास अय्यूबयात खना ला? छाय्धाःसा पृथ्वीइ व थें जाःम्ह दोष मदुम्ह, स्वजाम्ह, परमेश्वरया भय काइम्ह व मभिंगु ज्यापाखें तापाक्क च्वनीम्ह मनू मेपिं सुं मदु।”
“थ्व जिमि दास खः, गुम्हय्सित जिं तिबः बी, थ्व जिं ल्ययाम्ह मनू खः, थ्व खनाः जि लय्ता। वयाके जिं जिगु आत्मा तयाबियागु दु, वं जात जातिया निंतिं न्याय हइ।
तर जिमि दास मोशालिसे धाःसा जिं अथे याये मखु। जिगु फुक्क घरानाय् जिं पत्याः यानाम्ह व हे खः।
अय्नं यहोशूयात आज्ञा ब्यु, वयात हःपाः बियाः बल्लाकि, छाय्धाःसा वं हे छं खंगु देश अधिकारय् हयेत थुपिं मनूतय्त यर्दन खुसिया उखे यंकी।”
अले मोशां यहोशूयात सःताः सकलें इस्राएलीतय् न्ह्यःने वयात धाल, “बल्ला व साहसी जु। छाय्धाःसा परमप्रभुं छिमि पुर्खालिसें बी धकाः पाफयादीगु देशय् थुपिं मनूतलिसें छ हे वनी, अले व देशयात छं इमिगु दथुइ इमिगु सर्बयकथं इनाः बीमाः।
अले परमप्रभुं धयादीगु थें परमप्रभुया दास मोशा मोआब देशय् सित।
परमप्रभुया दास मोशा सी धुंकाः परमप्रभुं वयात ग्वाहालि याइम्ह नूनया काय् यहोशूयात थथे धयादिल,
“छाउनी दथुइ जुयावनाः मनूतय्त उजं बियाः धा, ‘थथः नयेगु सामान ठीक या, छाय्धाःसा थनिं स्वन्हु खुन्हु परमप्रभु छिमि परमेश्वरं छिमित बियादीगु देश अधिकार यायेत छिपिं थ्व यर्दन पारि वनेमाः।’”