3 उकिं हे परमप्रभु, आः जि सीसां जिल। जि आः म्वानाच्वनेगु स्वयाः सीगु हे बांलात।”
थः धाःसा मरुभूमिइ न्हिच्छि न्यासि वन। व छमा सिमा दुथाय् दित अले सिमाया क्वय् फेतुनाः वं थः सीसां जिल धकाः मतिइ तयाः प्रार्थना यात, “हे परमप्रभु, जिगु ज्यान कयादिसँ, आः अप्वः जुइ धुंकल। छाय्धाःसा जि थः पुर्खात स्वयाः भिंम्ह मखु।”
भिंगु नां तसकं नस्वाःगु अत्तर स्वयाः भिं, अले सीगु दिं बूगु दिं स्वयाः नं बांलाः।
मनय् छकलं तंम्वय्के मते, छाय्धाःसा तं ला मूर्खतय्गु छातिइ च्वनाच्वनी।
जिं थ्व मभिंगु जातियापिं म्वानाच्वंपिं मनूतय्त पितिनाः गन गन छ्वये अन अन इमिसं म्वायेगु स्वयाः सीगु यय्की।” दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
परमप्रभुं धयादिल, “छ तंम्वये थाय् दु ला?”
सूर्य लुइधुंकाः परमेश्वरं पुर्बया क्वाःगु फय् छ्वयाहयादिल। छेनय् निभालं पुनाः योना मूर्च्छा हे जुइ थें च्वन। अले वं सीगु मनं तुनाः थथे धाल, “आः जि म्वानाच्वनेगु स्वयाः सीगु हे जिल।”
छिं जितः थज्याःगु हे व्यवहार यानादीगु खःसा जितः दया यानाः थत्थें स्यानादिसँ, जि थःम्हं थःगु दुःख ला स्वयेमाली मखु।”
इमिसं मोशालिसे कचकच हालाः थथे धाल, “परमप्रभुया न्ह्यःने जिमि थःथितिपिं सीबलय् हे जिपिं नं सीगु जूसा ज्यूगु नि!
अय्सां जिं थथे काये ज्यूगु, काये दुगु छुं हे कयागु मदु। अले हानं अथे कायेत नं जिं थ्व खँ च्वयाच्वनागु मखु। थथे याये सिबें ला सिनावनेगु हे भिं जू। सुनानं जिगु थ्व घमण्डयात फुस्कुलुगु धकाः धाये फइ मखु।