8 फुक्क मनू व पशुतय्सं भांग्रां फीमाः। फुक्कसिनं थःम्हं फु थें परमेश्वरयात प्रार्थना या। अले थथःगु मभिंगु व बांमलाःगु ज्या यायेगु त्वःति।
अय्नं जिपाखें ल्वायेलीगु जूगु मदु। अय्नं जिगु प्रार्थनाय् दोष मदु।
वय्कःया ख्याच्वः इमिगु न्हाय्पनय् थ्वयाच्वनी, अले इमिगु अधर्मपाखें लिहां वयेत आज्ञा बियादी।
“अन्याय यानाः कुनातःपिन्त त्वःतकेगु व क्वत्यलातःपिन्त छुत्कारा यायेगु फुक्क जुवा त्वाःथलाबीगु जिं ल्ययागु अपसं थ्व हे मखु ला?
इमिगु जालं नं वसः दय्के फइ मखु, उकिं दय्कूग कापतं इमिसं थःपिन्त हे त्वपुइ फइ मखु। इमिसं अधर्मया ज्या यानाच्वंगु खः। अले मभिंगु ज्या इमिगु ल्हातय् हे दु।
“उकिं आः छं यहूदायापिं मनूत व यरूशलेमयापिं मनूतय्त थथे धा, ‘परमप्रभुं थथे धयादी – स्व, जिं छिमिगु विरोधय् विपत्तिया योजना दय्का च्वनागु दु। उकिं छिपिं सकसिनं थःपिन्सं यानाच्वनागु मभिंगु ज्यायात त्वःति, थःगु पहःचहः व थःगु ज्या भिंकि।’
इमिसं धाल, ‘आः छिपिं सकसिनं थथःगु मभिंगु पहःचहः व मभिंगु ज्या त्वःति, अले जक छिपिं परमप्रभुं छिमि पुर्खातय्त शुरुंनिसें न्ह्याबलेंया लागि बियादीगु देशय् च्वने फइ।
सके व न्यनाः इपिं सकसिनं थःगु मभिंगु पहःचहः त्वःती ला। अले इमिसं मभिं ज्या याःगुलिं जिं इमित नाश यायेगु जिगु योजना पूरा याये मखु।
सके यहूदायापिं मनूतय्के हयेगु छगू छगू विपत्तिया बारे न्यनाः इमिसं थःगु मभिंगु पहःचहः त्वःती ला? अले जिं इमिगु मभिंगु ज्या व पाप क्षमा यानाबी।”
उकिं छं इमित थथे धा, ‘गथे जि धात्थें म्वाःम्ह खः, जि, परमप्रभु परमेश्वर न्ववानागु दु, मभिंपिं मनूत सीगु खनाः जि लय्ताय् मखु, तर इमिसं थःगु मभिंगु पहःचहः त्वःताः इपिं म्वाःगु जितः स्वयेमास्ति वः। थःगु मभिंगु पहःचहः त्वःति! अय् इस्राएलया घराना छिपिं छाय् सीगु?’
उकिं हे महाराज, जिगु सल्लाह स्वीकार यानादिसँ। खःगु ज्या यानाः थःगु पापयात त्वःतादिसँ अले छुं मदुपिन्त माया यानाः मभिंगु ज्या त्वःतादिसँ। अथे याःसा छःपिनिगु भिं जुया हे च्वनी।”
पवित्र अपसं घोषणा या, पवित्र मुँज्या सःति। परमप्रभु छिमि परमेश्वरयागु देगलय् देशय् च्वंपिं सकल मनूत अले थकालितय्त मुंकाः परमप्रभुयात पुकारा या।
उकिं इमिसं परमप्रभुयात प्रार्थना यात, “परमप्रभु, जिमित थ्व मनूया ज्यानया पलेसा कथं नाश यानादी मते। जिमित छम्ह निर्दोषम्ह मनूयात स्याःगुया दोष बियादी मते। परमप्रभु थ्व फुक्क छिं हे याकादीगु खः।”
जहाजया कप्तानं वयात अन द्यनाच्वंगु खनाः धाल – “छ थन द्यनाच्वनागु ला? दनाः थः द्यःयागु नां कयाः ग्वाहालि फ्वँ। छिमि द्यवं झीत दया याइ ला? अले झीत बचय् याइ ला?”
पश्चाताप याःथें छिमिसं थःगु चालचलन नं अथे हे या।
जिं थ्व खँ दकलय् न्हापालाक दमस्कसय् च्वंपिन्त न्यंका। अले यरूशलेम व यहूदियाय् न्यंकं व यहूदीमखुपिन्त नं थथःगु पापं लिचिलाः परमेश्वरयाथाय् लिफः स्वयाः वा धकाः न्यंका। अले थःम्हं पश्चाताप यानागु ज्यां नं क्यँ धकाः नं धया।
अय्जूगुलिं पश्चाताप यानाः छिकपिं परमेश्वरयाथाय् लिहांझासँ, अले वय्कलं छिकपिनिगु पाप हुयाछ्वयादी।
अले जिं जिमि निम्ह साक्षी बीपिन्त भांग्रायागु वसतं पुंकाः द्वःछि व निसः व खुइन्हु तक अगमवाणी कनेगु शक्ति बी।”