13 अथेसां इमिसं जहाजयात सिथय् हयेत तसकं कुतः यात, अय्नं मफुत। वाफय् झन झन ग्यानापुक तच्वयावल।
तर वय्कः सुम्क च्वनादिल धाःसा सुनां वय्कःयात दोष बी फइ? वय्कलं थःगु ख्वाः सुचुकादिल धाःसा छु जातिं वा सु मनुखं वा सुनां वय्कःयात खंके फइ?
परमप्रभुयागु विरोधय् सुं नं मनूया बुद्धि, ज्ञान व ग्वसाः ताःलाये फइ मखु।
“जितः समुद्रय् वांछ्वयाब्यु, अले थ्व वाफय् दी। जिं स्यू जिं यानाः छिपिं थ्व वाफसय् लाःगु खः” वं धाल।
उकिं इमिसं परमप्रभुयात प्रार्थना यात, “परमप्रभु, जिमित थ्व मनूया ज्यानया पलेसा कथं नाश यानादी मते। जिमित छम्ह निर्दोषम्ह मनूयात स्याःगुया दोष बियादी मते। परमप्रभु थ्व फुक्क छिं हे याकादीगु खः।”