हे जात-जातियापिं मनूत, जिगु न्ह्यःने वा अले बांलाक न्यँ। हे मनूत, ध्यान ब्यु! पृथ्वी व अन च्वंपिं फुक्कसिनं तायेमा। संसार व उकी दयावःगु फुक्कसिनं तायेमा।
हाय! व दिं गुलि ग्यानापुसे च्वंगु दिं जुइ। व थें ज्याःगु मेगु दिं दइ मखु। जिमि मनूत याकूबया सन्तानया निंतिं व दुःखया दिं जुइ तर व वपाखें बचय् जुयाः वइ।’”
खिउँसे व म्हाइपुसे च्वंगु दिं, सुपाँय् व यक्व हे खिउँसे च्वंगु दिं! डाँडाय् सुथय्यागु निभाः लाःगु थें छगू तःधंगु व बल्लाःगु सेना वइ। अज्याःपिं गुबलें मवनी, हानं गुबलें वइ नं मखु।
हे जात जातियापिं सकलें मनूत, थ्व खँ न्यँ। हे पृथ्वी व अन च्वंपिं फुक्क मनूत, ध्यान बियाः न्यँ। परमप्रभु परमेश्वरं छिमिगु विरोधय् साक्षी बियादी। न्यँ, वय्कलं थःगु पवित्र देगलं न्ववानादी।