6 वय्कःयात जाँचय् यानाः दोषी ठहरय् यायेत इमिसं थथे न्ह्यसः याःगु खः। तर वय्कलं क्वछुनाः पतिंचां बँय् च्वयादिल।
यहूदा सिंहया मचा खः, व शिकारय् हे ब्वलन, सिंह थें व घ्वंस्यानाः ग्वारातुली। सुनां वयात थनेगु आँट याइ?
जिं थःम्हं थःत धया, “जिं थःम्हं यानागु ज्या यात बांलाक दुवाले, अले जिगु म्हुतुं पाप नवाकेबी मखु। मभिंपिं मनूत न्ह्यःने दइबलय् जिं पिचा तयाः म्हुतुप्वाः तिनाच्वने।”
कर्पिनिगु ल्वापुइ ल्हाः तयेगु धयागु वेंचाः खिचायागु न्हाय्पं ज्वने थें खः।
खुनाछ्वयेगु छगू ई दु, हाकनं दय्केगु छगू ई दु। सुम्क च्वनेगु छगू ई दु, नवायेगु छगू ई दु।
हे परमप्रभु, छि इस्राएलया आशा खः। छितः त्वःतिपिं सकलें मछालेमाली। छिपाखें फस्वयावनीपिं धुलय् च्वयातःगु नां थें मदयावनी, छाय्धाःसा इमिसं छि परमप्रभु म्वाःगु लःया मुहानयात त्वःतूगु दु।
आकाझाकां छम्ह मनूया ल्हाः खनेदत। अन लाय्कुलिइ त्वाःदेवाःया जः न्ह्यःने लेवं पानातःगु अंगलय् छुं च्वल। ल्हातं च्वयाच्वंगु जुजुं स्वयाच्वन।
इमान्दारपिं न्यायधीसतय्त छिमिसं तच्वकं मयय्कूगु दु, अले खःगु सत्य खँ ल्हाइपिन्त नं क्वह्यंकूगु दु।
अथे जुयाः बुद्धि दुम्ह मनू थज्याःगु इलय् सुम्क च्वनी, छाय्धाःसा ई तसकं मभिं।
मिश्र देशय् व मरुभूमिइ जिगु महिमा व अजू चायापुगु ज्या खनाः नं जिगु उजं मानय् मयाःपिं अले तःकमछि जिगु मन स्वःपिं थुपिं इस्राएलीतय्सं,
“न्यँ, गुँखिचातय्गु हुलय् जिं छिमित फैचा थें यानाः छ्वयाच्वनागु दु। उकिं छिपिं सर्प थें चंख जुइमाः, अले सुकुभतु थें स्वजा जुइमाः।
अय्नं वय्कलं व मिसायात छसः हे नवाना मदी। अले चेलातय्सं वय्कःयात बिन्ति यात – “थ्व मिसा ल्यूल्यू वयाः हालाच्वन, वयात ‘हुँ’ धकाः धयादिसँ।”
छन्हु सुं फरिसीत व शास्त्रीत येशूयात जाँचय् यायेत वल। अले इमिसं वय्कःयात परमेश्वरं छ्वयाहयादीगु खःसा छगू अजू चायापुगु चिं यानाः क्यनादिसँ धकाः धाल।
सुं फरिसीत वयाः वय्कःयात जाँचय् यायेत थथे धकाः न्यन – “मनूतय्सं छुं जुयाः थः कलाःयात त्वःते माल धाःसा त्वःते ज्यू ला कि मज्यू?”
वय्कलं इमिगु मभिंगु बिचाः थुइकाः धयादिल – “अय् निपाः ख्वाःपाः दुपिं, छिमिसं जितः थुकथं छाय् ज्वंकेत स्वयागु?
इमिगु पुचलय् च्वंम्ह छम्ह शास्त्रीं वय्कःयात ज्वनेत थथे धकाः न्यन –
वय्कलं छुं हे धयामदी। अले दकलय् तःधंम्ह पुजाहारीं हानं धाल – “म्वाःम्ह परमेश्वरयागु नामं जिं छन्त धयाच्वना – छ परमेश्वरया काय्, मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट खः ला?”
अन नं फरिसीत वयाः वय्कःयागु मन स्वयेत थथे धकाः न्यन – “मनूतय्सं थः कलाःयात त्वःते ज्यू ला कि मज्यू?”
वय्कलं इमिगु मभिंगु बिचाः थुइकाः धयादिल – “जितः छाय् काय्केत स्वयागु? धिबा छगः हयाः जितः क्यँ।”
विश्रामबार खुन्हु जूगुलिं वय्कःया विरोधीतय्सं थ्वखुन्हु ल्हाः गंम्ह मनूयात लाय्की ला कि धकाः चिवा कयाच्वन।
फरिसीत वयाः वय्कः नाप खँ ल्हाः वल। इमिसं वय्कःयात जाँचय् यायेत स्वर्गं छगू चिं हजि धकाः फ्वन।
छन्हु छम्ह शास्त्रीं वयाः वय्कलं छु धाइ थें धकाः स्वयेत येशूयात थथे न्ह्यसः यात – “गुरुजु, भिंगु छु ज्या याःसा जितः अनन्त जीवन दइ?”
गुलिंसिनं ला वय्कलं याये फइ ला धकाः स्वयेत स्वर्गं छगू चिं क्यँ धकाः धाल।
कन्हय् खुन्हु सुथ न्हापां वय्कः हानं देगलय् तुं लिहां झाल। फुक्क मनूत वय्कःयाथाय् मुंवःगुलिं इमित स्यनेकने यायेत वय्कः फ्यतुनादिल।
इपिं मध्ये गुलिंसिनं याःगु थें झीसं नं प्रभुयागु मन स्वये मज्यू। इमिसं अथे याःगुलिं इमित सर्पं न्याकाः स्यानादिल।