20 थ्व खँ वय्कलं देगलय् स्यनेकने यानादीबलय् भेटी तइगु बाकसया न्ह्यःने धयादीगु खः। वय्कःयात सुनानं मज्वं, छाय्धाःसा वय्कःयागु ई मवःनि।
प्यम्ह मू पिवाः च्वनिपिं मनूत नं लेवीत जुइगु। परमेश्वरयागु देगःया क्वथा व सम्पत्ति इमिगु जिम्माय् खः।
अले वय्कलं ज्वंवःपिं मनूतय्त धयादिल – “जि छम्हय्सित ज्वनेत थथे तरवार व कथि ज्वनावये माःगु छाय्? छु जि दाखुँ खः ला? जिं देगलय् च्वनाः न्हियान्हिथं स्यनेकने याना जुयाबलय् छिमिसं जितः छाय् मज्वनागु?
तःधंपिं पुजाहारीतय्सं यहूदां वान्छ्वया थकूगु धिबा कयाः धाल – “थ्व हियागु मू खः, उकिं देगःयागु धुकुतिइ तये मज्यू।”
अले वय्कः देगःया धुकू न्ह्यःने फ्यतुनाः मनूतय्सं चन्दा तःगु स्वयादिल। तःमिपिं मनूतय्सं धिबा नं यक्व तया वं।
थ्व खनाः वय्कलं चेलातय्त सःताः धयादिल – “जिं छिमित धात्थें धाये – धुकुतिइ धिबा छाःवःपिं मध्ये दकलय् अप्वः धिबा छाःम्ह ला थ्व चीमिम्ह विधवा मिसा खः।
वय्कलं अथे धयादीगुलिं शास्त्रीत व तःधंपिं पुजाहारीतय्सं वय्कःयात अन हे ज्वनेत स्वल, छाय्धाःसा व उखान इमित हे किकाः न्यंकादीगु खः धकाः इमिसं सीकल। अय्नं मनूत खनाः ग्यानाः इमिसं वय्कःयात ज्वने मफुत।
अले येशूं धनी मनूतय्सं देगलय् च्वंगु धुकुतिइ धिबा तयाच्वंगु स्वया च्वनादिल।
इमिसं हानं वय्कःयात ज्वनेत स्वल। तर वय्कः इपिंपाखें बचय् जुयाः झाल।
अले वय्कलं धयादिल – “मय्जु, जिं छु यायेमाःगु खः, व छिं धया च्वनेमाःगु मदु। आः तक जिगु ई मवःनि।”
नखः बच्छि सिधःबलय् येशूं देगलय् झायाः मनूतय्त स्यनेकने यानादिल।
थ्व न्यनाः इमिसं वय्कःयात ज्वनेत स्वल। तर सुनानं ज्वने मफुत, छाय्धाःसा वय्कःयागु ई मवःनि।
गुम्हं गुम्हं मनूतय्सं ला वय्कःयात ज्वनेत स्वल, अथेसां सुनानं ज्वने मफु।
छिपिं हे जक नखः मानय् याः हुँ। जिगु ई आः तक मवःनिगुलिं जि थ्व नखःतय् वने मखु।”
कन्हय् खुन्हु सुथ न्हापां वय्कः हानं देगलय् तुं लिहां झाल। फुक्क मनूत वय्कःयाथाय् मुंवःगुलिं इमित स्यनेकने यायेत वय्कः फ्यतुनादिल।
थ्व खँ न्यनाः इमिसं वय्कःयात कय्केत ल्वहं काल। तर वय्कः इमिसं मखंक सुरुक्क देगलं पिहां झाल।