2 कन्हय् खुन्हु सुथ न्हापां वय्कः हानं देगलय् तुं लिहां झाल। फुक्क मनूत वय्कःयाथाय् मुंवःगुलिं इमित स्यनेकने यायेत वय्कः फ्यतुनादिल।
छंगु ल्हातय् छु ज्या दु व थःगु बलं फत्तले या, छाय्धाःसा पातालय् वनीबलय् अन न छुं ज्या याइ, न ग्वसाः ग्वइ, न ज्ञान दइ, न त बुद्धि हे दइ।
“यहूदाया जुजु अमोनया काय् योशियाहं राज्य यानाच्वंगु झिंस्वंगूगु दंनिसें थौं तक अर्थात निइस्वदँ तक, परमप्रभुया वचन जिथाय् वयाच्वंगु दु, अले जिं व छिमित कनावयाच्वनागु दु, तर छिमिसं उकी ध्यान ब्यूगु मदु।
इमिसं जिगुपाखे थःगु ख्वाः मखु, जँन्हुफाः स्वय्कूगु दु। जिं इमित तःकः मछि स्यंसां इमिसं जिगु खँ मन्यन अले इपिं जिगु न्वानाखँकथं मजुल।
अय्नं जिं जिम्ह दास अगमवक्तातय्त बारम्बार इमिथाय् थथे धाय्के छ्वया, ‘जितः तसकं मयःगु थज्याःगु घच्चाइपुगु ज्या याये मते।’
अले वय्कलं ज्वंवःपिं मनूतय्त धयादिल – “जि छम्हय्सित ज्वनेत थथे तरवार व कथि ज्वनावये माःगु छाय्? छु जि दाखुँ खः ला? जिं देगलय् च्वनाः न्हियान्हिथं स्यनेकने याना जुयाबलय् छिमिसं जितः छाय् मज्वनागु?
न्हियान्हिथं येशू देगलय् स्यनेकने यानाः बहनी जुइवं जैतून डाँडाय् बाय् च्वं झायादीगु खः।
मनूत सुथय् न्हापांनिसें हे वय्कलं स्यनादीगु खँ न्यनेत देगलय् मुं वयाच्वनी।
ब्वने सिधय्काः वय्कलं सफू तुलाः अन च्वंम्ह पालेयात लित बियाः फ्यतुनादिल। अन च्वंपिं मनूत फुक्कसिनं वय्कःयात त्वालां त्वालां स्वयाच्वन।
वय्कः सिमोनयागु नांचाय् च्वनाः वयात नांचा भचा न्ह्याकि धकाः धयादिल। अले अन हे च्वनाः मनूतय्त स्यनेकने यानादिल।
वय्कलं धयादिल – “जितः छ्वयाहया दीम्हय्सिगु ज्या सिधय्केगु, अले वय्कलं धाःथें यानाजुइगु हे जिगु नसा खः।
थ्व खँ वय्कलं देगलय् स्यनेकने यानादीबलय् भेटी तइगु बाकसया न्ह्यःने धयादीगु खः। वय्कःयात सुनानं मज्वं, छाय्धाःसा वय्कःयागु ई मवःनि।
शास्त्री व फरिसीतय्सं व्यभिचार यानाच्वंबलय् ज्वंम्ह छम्ह मिसायात हयाः सकसिगुं न्ह्यःने थनाः
अले स्वर्गदूतं धाःथें इमिसं सुथ न्हापां देगलय् वनाः स्यनेकने यात। उखे धाःसा दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी व वया मनूतय्सं इस्राएलय् च्वंपिं फुक्क थकालिपिन्त सभा सःतल। इमिसं प्रेरिततय्त काय्के छ्वल।