51 “छु झीगु व्यवस्थां सुं मनूयात वयागु खँ मन्यंकं व वं छु यात धयागु मसीकं न्याय याइ ला?”
“मखुगु खँ ल्हाये मते। मभिंम्ह मनूलिसे जानाः मखुगु साक्षी बी मते।
लिसः बी न्ह्यः खँ न्यनेगु या, मखुसा छ मूर्ख जुइ, अले मछालापुकी।
“‘सुनानं सुयातं स्यात धाःसा वयात साक्षीतय्सं ब्यूगु दसिकथं जक स्यायेमाः। छम्ह जक मनूया साक्षीं सुयातं स्यायेगु सजाँय बी मज्यू।
अले पावलं वयात धाल – “अय् सख्वालं पानातःगु अंगः, छन्त नं परमेश्वरं दाइतिनि। धर्मशास्त्रय् च्वया तः थें छ जिगु न्याय यायेत च्वनाच्वंगु दु। अय्सां छं धर्मशास्त्रं मबीकं जितः दायेगु उजं बिल।”
ख्वाः स्वयाः न्याय याये मते। छिमिसं तःधंपिं व चिधंपिं निखलःसिगुं खँ उत्थें न्यँ। सुयागुं पंली मते, सुं मनूत खनाः ग्याये मते छाय्धाःसा न्याय यायेगु परमेश्वरयागु ज्या खः। छिमिगु लागिं थाकुगु मुद्दा जिथाय् हजि, जिं व न्यने।”
स्याना छ्वयेमाःम्ह मनूयात निम्ह वा स्वम्ह मनूया साक्षीं जक स्या, छम्ह हे जक मनूया साक्षीं वयात स्याये मते।