43 थुकथं वय्कःयागु खँय् ग्वाः ग्वाः मनूत बाल।
“‘जि ला काय्यात बौलिसे, म्ह्याय्यात मांलिसे, भौयात माजुलिसे ल्वाकेत वयाम्ह खः।
छिमिसं स्वयेबलय् जि संसारय् शान्ति बीत वःम्ह धकाः च्वन जुइ? मखु, जिं छिमित धाये – बरु जि ल्वाकेत वयाम्ह खः।
थ्व न्यनाः यहूदीतय् नायःत थथः हे बाल।
अले अन वय्कःयागु खँय् मनूतय् दथुइ भुनु भुनु खँ जुल। छखलःसिनं “वय्कः भिंम्ह मनू खः” धकाः धाःसा मेपिन्सं “मखु, व मनूतय्त स्यंका जुइम्ह खः” धकाः धाइगु।
गुम्हं गुम्हं फरिसीतय्सं धाल – “विश्रामबार मानय् मयाःगुलिं थ्व मनू परमेश्वरयाम्ह मखु।” हानं गुलिंसिनं धाल – “छम्ह पापी मनुखं थपाय्धंगु चिं गथे याये फइ?” थुकथं इमि दथुइ खँ मिलय् मजुल।
अन शहरय् च्वंपिं मनूत निगू पुचः जुयाः बाया वन। छपुचः मनूतय्सं यहूदीतय्गु पँ लित, अले मेपिन्सं प्रेरिततय्गु पँ लित।
