40 थ्व खँ न्यंपिं गुम्हं गुम्हं मनूतय्सं थथे धाल – “थ्व ला धात्थें हे वइतिनि धाःम्ह अगमवक्ता खः।”
अले वय्कःया ल्यूल्यू वःपिं मनूतय्सं थथे धाल – “थ्व गालीलयागु नासरतं झाःम्ह अगमवक्ता येशू खः।”
अले इमिसं वयाके न्यन – “अय्सा छ एलिया खः ला?” वं धाल – “मखु।” “अय्सा छ व अगमवक्ता खः ला?” वं लिसः बिल – “मखु।”
व मिसां धाल – “प्रभु, छि अगमवक्ता खः धकाः जिं सिल।
थुकथं वय्कलं यानादीगु चिं खनाः मनूतय्सं थथे धाल – “धात्थें, संसारय् वइ धाःम्ह अगमवक्ता ला थ्व हे खः।”
अले अन वय्कःयागु खँय् मनूतय् दथुइ भुनु भुनु खँ जुल। छखलःसिनं “वय्कः भिंम्ह मनू खः” धकाः धाःसा मेपिन्सं “मखु, व मनूतय्त स्यंका जुइम्ह खः” धकाः धाइगु।
वयागु खँ न्यनाः इमि थःथवय् हे कचकच जुल, अले हा हां पिहां वन।