23 छिकपिन्सं विश्रामबार नं मोशायागु व्यवस्था मानय् यायेगु धकाः म्हय् चिं तय्का जू धाःसा जिं छम्ह मनूयात विश्रामबार खुन्हु लाय्काबिल धकाः छिकपिन्स जि खनाः छाय् तंम्वयादी माःगु?
“‘छिमिसं विश्रामबार हनेगु यायेमाः। व छिमिगु निंतिं पवित्र खः। सुनां थुकियात मानय् याइ मखु वयात स्याना छ्वयेमाः। सुनानं थुखुन्हु ज्या याइ वयात थः मनूतय् दथुं नाश यानाः छ्वयेमाः।
अन ल्हाः गंम्ह छम्ह मनू दु। वय्कःयात दोष बीत अन च्वंपिन्सं थथे धकाः न्यन – “विश्रामबार खुन्हु सुयातं लाय्काबीगु ज्या याये ज्यू ला?”
इमिसं अथे याःगु खनाः फरिसीतय्सं वय्कःयात धाल – “स्व, छिमि चेलातय्सं विश्रामबार खुन्हु छु याये मज्यू धाःगु खः व हे यानाच्वन।”
विश्रामबार पतिकं पुजाहारीतय्सं विश्रामबारयागु नियम मानय् मयाः। अय्नं इपिं दोषी ठहरय् मजू धकाः व्यवस्थाय् च्वयातःगु खँ छिमिसं ब्वनागु मदु ला?
अय्जूगुलिं यहूदीतय् नायःतय्सं व मनूयात धाल – “विश्रामबार खुन्हु लासा क्वबी मज्यू।”
वय्कलं इमित लिसः बियादिल – “जिं छगू अजू चायापुगु ज्या याना, अले छिकपिं फुक्कं छक्क जुयादिल।
गुम्हं गुम्हं फरिसीतय्सं धाल – “विश्रामबार मानय् मयाःगुलिं थ्व मनू परमेश्वरयाम्ह मखु।” हानं गुलिंसिनं धाल – “छम्ह पापी मनुखं थपाय्धंगु चिं गथे याये फइ?” थुकथं इमि दथुइ खँ मिलय् मजुल।