12 अले अन वय्कःयागु खँय् मनूतय् दथुइ भुनु भुनु खँ जुल। छखलःसिनं “वय्कः भिंम्ह मनू खः” धकाः धाःसा मेपिन्सं “मखु, व मनूतय्त स्यंका जुइम्ह खः” धकाः धाइगु।
चेला थः गुरु थें जुइ दुगुलिं, अले च्यः थः मालिक थें जुइ दुगुलिं लुधनेमाः। छेँ थुवाःयात हे भूतया जुजु बालजिबुल धाल धाःसा वया जहानतय्त झन छु जक धाइगु जुइ?”
उकिं इमिसं वय्कःयात ज्वनेत स्वल। अय्नं मनूत खनाः ग्यानाः इमिसं ज्वने मछाः, छाय्धाःसा मनूतय्सं वय्कःयात अगमवक्ता खः धकाः मानय् यानातःगु दु।
थथे धाल – “हजुर, व ध्वंलाइम्हं म्वानाच्वंबलय् – ‘सिनाः स्वन्हु दय्काः हानं म्वाना वये’ धकाः धाःगु जिमि अज्ज लुमंनि।
अले वय्कलं धयादिल – “छिं जितः छाय् भिंम्ह धकाः धयादियागु? भिंम्ह ला परमेश्वर छम्ह जक हे दु।
रोमी कप्तानं थथे जूगु खनाः परमेश्वरयात तःधंकाः थथे धाल – “धात्थें हे, थ्व मनू ला भिंम्ह खः।”
योसेफ धाःम्ह छम्ह भिंम्ह व धर्मीम्ह मनू खः। व सभाया छम्ह दुजः नं खः।
भिंम्ह मनूया मतिइ भिंगु हे दइगुलिं वं भिंगु भिंगु हे न्ववाइ। अथे हे मभिंम्ह मनूया मतिइ मभिंगु दइगुलिं वं मभिंगु हे न्ववाइ, छाय्धाःसा मतिइ छु दु, व हे खँ म्हुतुं न्ववाना हइ।”
इपिं फुक्कं छक्क जुयाः ग्यात, अले थथे धकाः परमेश्वरयात जयजय यात – “दकलय् तःधंम्ह अगमवक्ता छम्ह झीथाय् झायादीगु दु। परमेश्वर हे वय्कःया मनूतय्थाय् झायादिल।”
थुकथं वय्कलं यानादीगु चिं खनाः मनूतय्सं थथे धाल – “धात्थें, संसारय् वइ धाःम्ह अगमवक्ता ला थ्व हे खः।”
थथे यक्व मनूतय्सं वय्कःयागु खँ ल्हानाच्वंगु तायाः फरिसीतय्सं तःधंपिं पुजाहारीतलिसे मिलय् जुयाः वय्कःयात ज्वंकेत देगःया सिपाइँत छ्वल।
अले फरिसीतय्सं धाल – “छिमितनापं वं झंगः लात कि छु?
इमिसं वयात लिसः बिल – “छ नं गालीलयाम्ह हे ला कि छु? धर्मशास्त्र ब्वनाः स्व, सुं नं अगमवक्ता गालीलं वइ मखु।”
गुम्हं गुम्हं फरिसीतय्सं धाल – “विश्रामबार मानय् मयाःगुलिं थ्व मनू परमेश्वरयाम्ह मखु।” हानं गुलिंसिनं धाल – “छम्ह पापी मनुखं थपाय्धंगु चिं गथे याये फइ?” थुकथं इमि दथुइ खँ मिलय् मजुल।
थ्व बारनाबास धाःम्ह तसकं भिंम्ह तःधंगु विश्वास दुम्ह व पवित्र आत्मां जाःम्ह मनू खः। वं यानाः तःम्हय्सिनं हे प्रभुयात विश्वास यात।
तसकं भिंम्ह मनूया लागि सुं नं मनू सीत बल्लतल्लं जक न्ह्यचिली। धात्थें धायेगु खःसा अज्याःपिं मनूत तसकं कम हे जक दइ।
न्ह्यागुं ज्या उसि मचासे व जवाःसवाः मयासें यायेमाः।