47 “जिं छिमित खःगु खँ धाये, सुनां विश्वास याइ, वयाके अनन्त जीवन दइ।
अले म्वानाच्वंपिं मनूतय्सं जितः विश्वास याःसा गुबलें हे सी मखु। छिं थ्व खँय् विश्वास यानादिया ला?”
भचा जाय्काः संसारं जितः खनी मखुत। अय्नं छिमिसं धाःसा जितः खनी, छाय्धाःसा जि न्ह्याबलें दु, अले छिपिं नं न्ह्याबलें दइ।
“परमेश्वरं संसारयात यक्व माया यानादीगुलिं वय्कःयात विश्वास याःपिं मनूत नाश मजुइमा, बरु इमित अनन्त जीवन दयेमा धकाः थः याकः काय्यात तकं बियादिल।
“वय्कःयात विश्वास याःपिं मनूतय्गु न्याय जुइ मखु, परमेश्वरया याकः काय्यात विश्वास मयाःपिं मनूतय्गु धाःसा न्याय जुइ हे धुंकल।
वय्कःया काय्यात विश्वास याइम्हय्सिके अनन्त जीवन दु। काय्नं धाःगु मानय् मजूम्हय्सिनं थज्याःगु जीवन कायेखनी मखु, थज्याःम्हय्सित परमेश्वरं तं दिकादी।”
“जिं छिमित खःगु खँ धाये – जिगु खँ न्यनाः जितः छ्वया हःम्हय्सित सुनां विश्वास याइ, वयात अनन्त जीवन दइ। थज्याःम्ह मनूयागु न्याय जुइ मखु, बरु सीम्वाय्क अनन्त जीवन दये धुंकी।”
सितिं वनीगु नसायागु निंतिं ज्या याये मते, बरु मनूया काय्नं बीगु अनन्त जीवन तक दयाच्वनीगु नसायागु निंतिं ज्या या। परमेश्वर बाःनं जितः थ्व हे ज्या यायेत छ्वयाहयादीगु खः।”
काय्यात खंपिं व विश्वास याःपिन्त अनन्त जीवन बीगु हे जिमि बाःयात यःगु खँ खः। अले जिं इमित दकलय् लिपायागु दिनय् म्वाका बी।”
तर स्वर्गं क्वहां वःगु थ्व मरि नःपिं सुं नं सी मखु।
स्वर्गं वःगु अनन्त जीवन दुगु मरि जि हे खः। थ्व मरि सुनानं नल धाःसा व न्ह्याबलें म्वानाच्वनी। संसारयात जिं बीत्यनागु अनन्त जीवन बीगु मरि जिगु म्ह खः।”
सुनां जिगु म्ह नइ, अले जिगु हि त्वनी, वयाके अनन्त जीवन दइ। अले वयात दकलय् लिपायागु दिनय् जिं म्वाका बी।
स्वर्गं वःगु मरि थ्व हे खः। छिमि तापाःबाज्यापिन्सं मन्ना नयाः नं सिनावन, थ्व अज्याःगु मरि मखु, थ्व मरि नःम्ह मनू गुबलें हे सी मखु।”