24 अन येशू व चेलातय्त मखनाः इपिं नांचाय् च्वनाः वय्कःयात मामां कफर्नहुमय् वन।
पारिइ थ्यंकाः इमिसं गनेसरेत धाःगु थासय् नांचा दिकल।
अले वय्कःयात लुइकाः थथे धाल – “फुक्कसिनं छितः मालाच्वंगु दु।”
येशू लिहां झाःबलय् वय्कःयात पियाच्वंपिं मनूत फुक्कं लय्लय्ताल।
वय्कलं वयात धयादिल – “अय् मय्जु, छ छाय् ख्वयागु? सुयात मालागु?” वं वय्कःयात बगैँचाय् ज्या याइम्ह मनू जुइ धकाः मतिइ तयाः थथे धाल – “भाजु, छिं वय्कःयात यंकादियागु खःसा गन तयादिया जितः धयादिसँ। जिं वय्कःयात यंके।”
इपिं नांचाय् च्वनाः पारिइ कफर्नहुमय् वनेत्यन। थुबलय् खिउँसे च्वने धुंकल। अय्नं येशू इमिथाय् मझाःनि।
उबलय् तिबेरियासं मेमेगु नांचा येशूं सुभाय् बियाः न्याद्वः मनूतय्त मरि नकूगु थासय् थ्यंकः वल।
वय्कलं इमित लिसः बियादिल – “जिं छिमित खःगु खँ धाये – जिं यानागु चिं खनाः छिमिसं जितः माःजूगु मखु, बरु प्वाः जाय्क मरि नयेदुगुलिं जक जितः माःजूगु खः।
वय्कलं थ्व कफर्नहुमय् धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँय् स्यनेकने यानादीबलय् धयादीगु खः।
नखःबलय् यहूदीतय् नायःतय्सं वय्कःयात थथे धाधां माः जुल – “व मनू गन दु हं?”