12 मनूतय्सं प्वाः जाय्क नये धुंकाः वय्कलं चेलातय्त धयादिल – “इनाः ल्यं दुगु मरि छुं हे सितिं छ्वये मते।”
नहेम्याहं इमित धाल, “आः छेँ वनाः भिंगु नसा व साःगु दाखमद्यनापं भ्वय् न हुँ। थःगु निंतिं भ्वय् ज्वरय् याये मफुपिन्त नं ब्व छ्वयाब्यु। थौंया दिं झी प्रभुया निंतिं पवित्र जू। नुगः मछिंके मते, परमप्रभुयागु लसता हे छिमिगु बल खः।”
पखाः ग्वयातःगु शहरत व लखं लाःगु देश इमिसं त्याकाकाल। भिंगु भिंगु सामान दुगु छेँ, म्हुयातःगु तुं, दाखया क्यब, जैतूनया सिमा व मेमेगु फलया सिमा यक्व हे इमिसं थःगु ल्हातय् लाकल। प्वाः जाय्क नयाः इपिं ल्ह्वन, इपिं छिगु फुक्क भिंगु ज्याया कारणं लय्तायाच्वन।
अल्छीम्ह मनू नाश यानाजुइम्ह मनू थें खः।
वय्कलं नये मखंपिन्त साःसाःगु लुधंक नकादिल। तःमिपिन्त खालि ल्हातं लिछ्वयादिल।
“अथे अंश इनाब्यूगु गुलिचां मदुनिबलय् कान्छाम्ह काय्नं थःगु दक्व सम्पत्ति मियाः परदेशय् वन। अन वनाः वं थःगु धिबा मोजमज्जा यानाः फुक्का छ्वत।
येशूं चेलातय्त नं थथे धयादिल – “छम्ह तःमिम्ह मनूया छम्ह दांभरिं तयातःगु दु। छन्हु व दांभरिंनं लाः लाः थे धिबा खर्च यानाच्वन धकाः मालिकं न्यन।
अले इमिसं यतले नल। इनाः ल्यं दुगु कुचाकाचा जक हे झिंनिगः दाला जाय्क दु।
येशू व चेलातय्त नं भ्वजय् सःतातःगु दु।