7 अले वं वय्कःयात धाल – “हजुर, पुखूयागु लः संकीबलय् जितः लखय् तया बीपिं सुं मदुगुलिं जि अन थ्यने न्ह्यः हे मेपिं थ्यनेधुंकीगु।”
जिगु जवपाखे स्वयादिसँ। जिगु धन्धा काइम्ह सुं हे मदु। जिं शरण कायेगु थाय् गनं मदु। सुनानं जितः वास्ता याइ मखु।
वयाके ग्वाहालि फ्वंपिं चीमिपिन्त व हाःनाः मदुपिं व मगाःमचाःपिन्त बचय् याइ।
यरूशलेमय् फै ध्वाखाया लिक्कसं न्याखेरं फः दुगु छगू पुखू दु। थ्व पुखूयात हिब्रू भाषां बेथेस्दा धाइ।
थ्व हे न्यागू सतलय् लः संगु स्वय्त पिया च्वनीपिं थीथी ल्वचं काःपिं मनूत – कांत, खुत, ल्हाःतुति मसंपिं दु।
इपिं अन गुबलय् लः सनी धकाः स्वयेत पियाच्वनीगु खः। छाय्धाःसा परमप्रभुया छम्ह दूत बरोबर वयाः पुखूया लः संकाबीगु जुयाच्वन। थथे लः संकूबलय् लाक्क दकलय् न्हापां पुखुलिइ कुहां वनीम्ह मनूयागु न्ह्याथें ज्याःगु ल्वय् नं लायावनिगु जुयाच्वन।
येशूं वयात खनाः अले यक्व दँ न्ह्यःनिसें व अथे जुयाच्वंगु सीकाः धयादिल – “छु छन्त ल्वय् लाय्के मास्ति वः ला?”
झीसं थःम्हं थःगु मुक्तिया लागि छुं याये मफुबलय् ख्रीष्ट पापीतय्गु निंतिं पाय्छि इलय् सिनादिल।
ब्वाँय् वनेगु कासाय् फुक्क मनूत ब्वाँय् वनी, तर न्हापांगु सिरपाः धाःसा छम्हय्सित जक दइ धकाः छिमिसं मस्यू ला? उकिं सिरपाः कायेत ब्वाँय् वनेगु कुतः याना च्वँ।
परमप्रभुं थःमनूतय्गु बल मदयावंगु खन कि वय्कलं इमिगु न्याय यानादी। छु दास वा छु स्वतन्त्र इपिं सुं बचय् जुयाच्वंगु मदइबलय्, वय्कलं थःगु सजाँय दिकादी।