5 अन स्विच्यादँ न्ह्यःनिसें ल्वचं कयाच्वंम्ह छम्ह मनू दु।
थ्व खनाः वय्कलं न्यनादिल – “थथे जूगु गुलि दत?” बौम्हय्सिनं धाल – “मचांनिसें।
अले छु, अब्राहामया म्ह्याय् थ्व मिसायात झिंच्यादँ तक शैतानं चिनातल। छु थ्वयात विश्रामबार जुल धायेवं त्वःताबी म्वाः ला?”
हुलय् झिंनिदंनिसें हि क्वहां वइगु ल्वचं कयाच्वंम्ह छम्ह मिसा नं दु। वयागु ल्वय् सुनानं हे लाय्के मफु।
लिपा येशूं वयात देगलय् नाप लानाः धयादिल – “स्व, छंगु ल्वय् लाये धुंकल। आवंनिसें पाप याये मते, अले छन्त छुं नं जुइ मखु।”
इपिं अन गुबलय् लः सनी धकाः स्वयेत पियाच्वनीगु खः। छाय्धाःसा परमप्रभुया छम्ह दूत बरोबर वयाः पुखूया लः संकाबीगु जुयाच्वन। थथे लः संकूबलय् लाक्क दकलय् न्हापां पुखुलिइ कुहां वनीम्ह मनूयागु न्ह्याथें ज्याःगु ल्वय् नं लायावनिगु जुयाच्वन।
येशूं वयात खनाः अले यक्व दँ न्ह्यःनिसें व अथे जुयाच्वंगु सीकाः धयादिल – “छु छन्त ल्वय् लाय्के मास्ति वः ला?”
येशूं लँय् झाया च्वंबलय् छम्ह बूसांनिसें हे कांम्ह मनूयात खन।
आः जक गथे यानाः खन धकाः जिमिसं मस्यू। अले हानं सुनां वयागु मिखा चाय्काबिल व नं जिमिसं मस्यू। वयाके हे न्यनादिसँ। थ्व मचा मखय् धुंकल थ्वं थःम्हं हे धायेफु।”
अबलय् लुस्त्राय् छम्ह लंग्राम्ह मनू दु। बूसांनिसें लंग्रा जूगुलिं गुबलें न्यासि वने मनंनि।
देगलय् वइपिन्के फ्वनाः नयेमा धकाः छम्ह बूसांनिसें लंग्राम्ह मनूयात न्हिं न्हिं लुकुं छिना हयाः देगःयागु “बांलाः” धाःगु ध्वाखाय् तये हइगु जुयाच्वन।
व लाःम्ह लंग्राम्ह मनू पिइदँ मयाये धुंकूम्ह खः।
वं अन एनियास धाःम्ह छम्ह मनूयात नापलात। पक्षवातं यानाः व मनू लासां दनावये मफुगु च्यादँ दये धुंकल।