16 येशूं विश्रामबार खुन्हु थथे यानादीगुलिं यहूदीतय् नायःतय्सं वय्कःयात दुःख बियाहल।
अले वय्कलं ल्हाः गंम्ह मनूयात धयादिल – “ल्हाः तप्यंकि।” वं ल्हाः तप्यंकल। अले गंगु ल्हाः लनाः मेगु ल्हाः थें च्वन।
फरिसीतय्सं अनं वनाः हेरोदया मनूत नाप वय्कःयात स्यायेगु ग्वसाः ग्वल।
शास्त्रीत व फरिसीत तसकं हे तंम्वल, अले येशूयात छु यायेगु धकाः ग्वसाः ग्वल।
यरूशलेमय् च्वंपिं यहूदी नायःतय्सं पुजाहारी व लेवीतय्त “यूहन्ना धाःम्ह सु खः” धकाः न्यंके छ्वयाहल।
इमिसं हानं वय्कःयात ज्वनेत स्वल। तर वय्कः इपिंपाखें बचय् जुयाः झाल।
‘मालिक स्वयाः दास तःधं जुइ मखु’ धकाः जिं नकतिनि धयागु खँ लुमंकी। जितः हेला यानाः इमिसं दुःख बिल धाःसा छिमित नं दुःख बी। जिगु खँ इमिसं न्यन धाःसा छिमिगु खँ नं इमिसं न्यनी।
अय्जूगुलिं यहूदीतय् नायःतय्सं व मनूयात धाल – “विश्रामबार खुन्हु लासा क्वबी मज्यू।”
अन यक्व मनू दुगुलिं व येशू तुरुन्त झायादीगुलिं वय्कःयात वं म्हमसील।
अले व मनुखं इमिथाय् वनाः “जितः लायेका ब्यूम्ह येशू हे खः” धकाः धाः वन।
अथेसां वय्कलं इमित धयादिल – “जिमि बाःनं न्ह्याबलें ज्या यानादी, उकिं जिं नं ज्या यानाच्वने।”
वय्कलं थथे धयादीगुलिं इमिसं वय्कःयात स्यायेत झन अप्वः कुतः यात। छाय्धाःसा वय्कलं विश्रामबार मानय् मयाःगु जक मखु, अज्ज परमेश्वर नाप हे थःत ज्वलिंज्वः यानाः परमेश्वरयात वय्कःया बाः खः धकाः धयादिल।
वय्कलं इमित लिसः बियादिल – “जिं छगू अजू चायापुगु ज्या याना, अले छिकपिं फुक्कं छक्क जुयादिल।
यरूशलेमय् च्वंपिं गुम्हं गुम्हं मनूतय्सं थथे धाल – “इमिसं स्यायेत स्वया च्वंम्ह मनू थ्व हे, मखु ला?