7 अबलय् लाक्क हे छम्ह सामरी मिसा लः काःवल। वय्कलं वयात धयादिल – “जितः लः त्वनेत बियादिसँ।”
वं ब्वाँय् वनाः वयात धाल, “जितः लः भचा त्वंकि लय्।”
जि थन तुंथिइ दनाच्वनागु दु। थन सु मिसामचा लः काःवइ, जिं वयात “छंगु घलं जितः लः भचा त्वंके ब्यु” धकाः धाये।
उकिं व सारपतय् वन। शहरया ध्वाखाय् थ्यंबलय् वं सिँ मुनाच्वंम्ह छम्ह विधवा मिसायात खन। वं वयात सःताः धाल, “जितः आम्खुराय् लः भचा हयाब्यु।”
जिं छिमित खःगु खँ धाये – सुनानं जिमि चेला खः धकाः दकलय् चिधंम्ह मनूयात तकं छगू गिलास जक लः त्वंकूसां वं सिरपाः कायेखनी।”
थुलि जुइ धुंकाः धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु फुक्कं खँ पूवने धुंकल धकाः सीकाः येशूं “जितः प्याः चाल” धकाः धयादिल।
येशूं वयात धयादिल – “छं परमेश्वरं बियादीगु दान स्यूगु जूसा, अले छंके लः फ्वंम्हय्सित म्हस्यूगु जूसा, छं वयाके हे लः त्वनेत फ्वनीगु जुइ। अले वं हे छन्त जीवन दइगु लः बीगु जुइ।”
अन याकूबं दय्कातःगु तुं छगः दु। त्यानुसे च्वंगुलिं येशू तुंया क्वय् फ्यतुनादिल। थुबलय् बान्हि जाल।
अबलय् वय्कःया चेलात नयेगु नसा न्यायेत शहरय् वनाच्वंगु खः।