29 भम्चायात ब्याहा याःम्ह हे भाःतम्ह जुइ। ब्याहा याःम्ह मिजंया पासा वयागु खँ न्यनाः तसकं लय्ताइ। अथे हे जि नं आः लय्ताय् खन।
हे सियोनया म्ह्याय्पिं, पिने पिहां वा, जुजु सोलोमनं मुकुट पुगू स्वः वा, व मुकुट वया मांनं ब्याहाया दिंखुन्हु लय्ताःबलय् वयात पुइकाब्यूगु खः।
हे जिमि तसकं यःम्ह मय्जु, जिमि भम्चा, जि जिगु बगैँचाय् वयागु दु, जिं जिगु नस्वाःगु मसलानापं मूर्र मुनागु दु। जिं जिगु हाप्वः व कस्ति नयागु दु। जिं जिगु दाखमद्य व दुरु त्वना। नयेगु या, हे जिमि पासा, त्वँ, अले मतिनां मजाःतले त्वँ, जिमि प्रिय।
छाय्धाःसा छन्त सृष्टि यानादीम्ह छिमि भाःत खः, वय्कःया नां दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु खः। इस्राएलया पवित्र परमेश्वर छन्त उद्धार यानादीम्ह खः। वय्कःयात फुक्क पृथ्वीया परमेश्वर धकाः धाइ।
छाय्धाःसा वया निंतिं सान्त्वना बीपिं दुरु त्वनाः लुधंकी, अले पूरा दुरु त्वने धुंकाः छिपिं तसकं लय्ताइ।”
“छं वनाः यरूशलेमय् च्वंपिं सकसितं थ्व खबर न्यंकि, “परमप्रभुं थथे धयादी, ‘छं ल्याय्म्हबलय्यागु भक्ति, “‘भम्चा थें छं जितः माया याःगु जि लुमंसे वः। मरुभूमिइ, पुसा मह्वःगु थासय् छ जिगु ल्यूल्यू जुइगु।
“‘अनंलि जि छंगु लिक्क जुयाः वनाबलय् जिं छन्त मतिना याये ज्यूगु उमेरय् थ्यंगु खना। स्व, जिं थःगु गाः चक्कंकाः छंगु नांगा म्हय् फाय्काबिया। जिं छलिसें पाफयाः ब्याहाया बाचा चिना, अले छ जिम्ह जुल, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।
जिं छन्त न्ह्याबलेंया निंतिं थः कलाः यानातये। जि छंगु धात्थेंयाम्ह व विश्वास याये बहःम्ह भाःत जुइ। जिं छन्त न्ह्याबलें दयामाया क्यने।
“स्वर्गयागु राज्य थथे च्वं – छकः छम्ह जुजुं थः काय्यागु ब्याहाया भ्वय् सःतल।
“स्वर्गयागु राज्य थथे च्वं। झिम्ह ल्यासेत जिलाजं नापलायेत थथःगु मत ज्वनावन।
वय्कलं इमित लिसः बियादिल – “जिलाजं जुइम्हनापं दतले जन्त वःपिन्सं नुगः मछिंकी ला? अय्नं छन्हु ब्याहा याइम्ह मनूयात लिगनाः यनीतिनि। अले जक इपिं अपसं च्वनी।
वं छेँ थ्यंकाः थः पासापिन्त व जःखः च्वंपिन्त सःताः थथे धाइ – ‘जिं तंम्ह फैचायात लुइका हये धुन, उकिं छिपिं नं जिनापं लय्ता।’
जिगु आनन्द छिमिके दयेमा, अले थ्व आनन्द यक्व दयावनेमा धकाः हे जिं थ्व खँ छिमित धयागु खः।
आः तक छिमिसं जिगु नामं छुं हे मफ्वंनि। फ्वँ, अले छिमित दइ, थुकथं छिपिं आनन्दं जाइ।”
“आः जि छिथाय् वयेत्यना। इमिगु नुगः जिगु आनन्दं जायेमा धकाः संसारय् दनिबलय् हे जिं थथे धयागु खः।
वय्कः तःधं जुइ, जि चिधं जुइ।”
परमेश्वरं थें जिं छिमित बिचाः यानातयागु दु। छिपिं ख्रीष्टलिसे ब्याहा यानाबीत जिं ल्ययातयापिं मिसामचात थें खः।
अथे खः धयागु जूसा छिमिसं छगू हे मनं, छगू हे मायां, छगू हे नुगलं, अले छता हे खँय् मन बियाः जितः अज्जं लय्ताय्की।
थथे जिमिसं छिमित च्वयाः कयाच्वने दुगुलिं जिपिं तसकं लय्ताः।
जिं छिमित च्वये माःगु खँ ला यक्व हे दु। तर मसी व भ्वंतं मखु। आम्कन हे वयाः धाये, अले झीपिं सकलें लय्ताय् खनी।
दुःखकष्ट दुगु ख्वल्चा ज्वनातःपिं न्हय्म्ह स्वर्गदूतत मध्ये दक्वसिबय् लिपायागु दुःखकष्ट दुगु ख्वल्चा कयातःम्हय्सिनं वयाः जितः थथे धाल – “थन वा, जिं छन्त भम्चा क्यनाबी। व भम्चा चीधिकःम्ह भ्याःचाया कलाः खः।”