6 अले वय्कलं धयादिल – “नांचायागु जवय्पाखे जाः ह्वा, अले न्या क्यनी।” वय्कलं धयादीथाय् हे इमिसं जाः ह्वात। यक्व न्या क्यंगुलिं इमिसं जाः सालाकाये तक नं मफुत।
आकाशय् ब्वइपिं झंगःत व लखय् जुइपिं न्यात, अज्ज ला समुद्रया फुक्क जन्तुत नं।
मृत सागरया सिथ सिथ न्या लाइपिं दनाच्वनी। एन-गदींनिसें एन-एग्लैम तक जाः ह्वलिगु थाय् दइ। अन भूमध्यसागरय् थें थीथी कथंयापिं यक्व न्यात दइ।
वं छेँ दय्के धुंकाः तसकं वा वयाः बाः वल। हानं तसकं फय् वयाः वयागु छेँय् कल। अले वयागु छेँ दुनावन।”
अय्नं वय्कःया मांनं च्यःतय्त धाल – “वय्कलं छु धयादी छिमिसं व हे या।”
वयागु खँय् विश्वास यानाः यक्वसिनं हे बप्तिस्मा काल। उखुन्हु हे जक बप्तिस्मा काःपिं मनूत स्वद्वः ति दु।
अथेसां इमिगु खँ न्यनाः यक्वसिनं हे विश्वास यात। थथे विश्वास याःपिं मिजंत जक हे न्याद्वः ति दत।