5 उकिं वय्कलं इमित धयादिल – “पासापिं, छिमिके न्या दु ला?” इमिसं लिसः बिल – “मदु।”
वं थुखे उखे स्वल। थःगु छ्यं लिक्क वं क्वाःगु कोइलाय् छपा मरि व छथल लः खन। नयाःत्वनाः व हानं द्यन।
परमप्रभुयात विश्वास या, अले भिंगु या अले परमेश्वरं बियादीगु देशय् च्वनाः सुरक्षित जुयाच्वँ।
खिउँ खिउँ धाःबलय् चेलातय्सं वयाः वय्कःयात धाल – “खिउँया वये धुंकल, थन छुं हे मदु। थुमित गामय् छ्वयादिसँ। अले अन न्यानाः नइ।”
इमिके चिचीधिकःपिं न्या नं भचा दुगुलिं वय्कलं व नं कयाः परमेश्वरयात सुभाय् बियाः चेलातय्त इंके बियादिल।
जिमि परमेश्वरं छिमिगु मगाःमचाः स्वयादी। ख्रीष्ट येशूयाके दुगु वय्कःयागु गुबलें मसुइगु धुकुतिं छिमित माःगु बियादी।
छिमिगु जीवनय् धिबायागु लोभं तापाक च्वँ। थःके गुलि दु उलिं हे लुधंका च्वँ। परमेश्वरं धयादीगु दु – “जिं छिमित गुबलें त्वःते मखु, जिं छिमित गुबलें त्यागय् याये नं मखु।”
जिं बौपिन्त नं थ्व खँ च्वयाच्वनागु खः, छाय्धाःसा छिमिसं न्हापांनिसें दीम्ह ख्रीष्टयात बांलाक म्हस्यू। शैतानयात त्याके धुंकूपिं ल्याय्म्ह व ल्यासेपिन्त नं जिं थ्व खँ च्वयाच्वना।
अय् जि यःपिं मस्त, थ्व संसार याकनं हे फुना वनिन। ख्रीष्टया शत्रु वइतिनि धकाः छिमिसं न्यनातःगु दु। ख्रीष्टया शत्रुत खने दयावये धुंकल। अय्जूगुलिं थ्व संसार याकनं हे फुना वनिन धकाः झीसं सीके फु।