22 वय्कलं धयादिल – “जि मवतले व म्वानाच्वनेमा धयागु जिगु इच्छा दुसा छन्त छाय् माल?” छ जिनापं वा।
अले वय्कलं चेलातय्त धयादिल – “जि नाप वयेगु जूसा छिपिं सुनानं थःगु खँय् छुं हे च्यूताः तये मते। अले थःगु क्रूस थःम्हं हे क्वबिया सीत तकं लिमच्युसे जिगु ल्यूल्यू वा।
छाय्धाःसा पुर्बय् हावलासा त्वइबलय् पच्छिमय् थ्यंक खने दइ थें मनूया काय् वइबलय् नं फुक्कसिनं खनी।
येशू जैतून डाँडाय् फ्यतुना च्वनादीबलय् चेलातय्सं सुतुक्क वयाः धाल – “छिं धयादी थें गुबलय् जुइ? अले छि झायादीगु व संसार नाश जुया वनीगु खँ जिमिसं गथे याना सीकेगु?”
उकिं छिमिसं नं होशयानाच्वँ, छाय्धाःसा छिमिसं मतिइ हे मतःबलय् मनूया काय् वइ।
“मनूया काय् स्वर्गदूतत नाप जुजु जुयाः वइ अले थःगु सिंहासनय् च्वनी।
वय्कलं वयात धयादिल – “सीम्हयात सीम्हय्सिनं हे थुनी। छ जि लिसे वा।”
वय्कलं हानं धयादिल – “थुलि जक मखु, जिं छिमित मेगु नं धाये – थन दनाच्वंपिं मध्ये गुम्हं गुम्हं मनूत परमेश्वरयागु राज्य झःझः धाय्क वःगु मखंतले सी मखु।”
वय्कलं परमेश्वरयात तःधंकेत पत्रुस गुकथं सिनावनेमाली धकाः धयादीगु खः। थुलि धयादी धुंकाः वयात धयादिल – “जिगु ल्यूल्यू वा।”
पत्रुसं वयात खनाः वय्कःयाके थथे धकाः न्यन – “प्रभु, वयात छु जुइ लय्?”
प्रभु मझातले थ्व मरि व थ्व ख्वलाय् च्वंगु दाखमद्य छिमिसं नयेत्वनीबलय् प्रभु सिनादीगु खँ फुक्कसित कंगु जुइ।
उकिं ई स्वयाः न्हापा छुं खँय् न्याय यायेगु याये मते। तर प्रभु झाया मदितले पियाच्वँ। छाय्धाःसा वय्कलं मनूतय्गु नुगलय् च्वंगु गुप्ति ज्याखँ, अले हानं सुनानं मसीक याःपिनिगु ज्याखँ नं उलादी। थथे जुइ धुंकाः स्याबास बी माःपिं मनूतय्त परमेश्वरं हे स्याबास बियादी।
जिमिगु आशा धाःसां, जिमिगु लय्ताः धाःसां, अले झी प्रभु येशू ख्रीष्ट झाइबलय् जिमि छ्यं धस्वाकेगु श्रीपेच धाःसां छिपिं हे, मखु ला?
दाजुकिजापिं, प्रभु मझातले मन तया च्वँ। बाली लये दइगु आशां मनूतय्सं बाली पिनाः वा मवतले मन तयाः पियाच्वनी।
छिमिसं नं अथे हे मन तया च्वँ, थःगु नुगःयात बल्लाका च्वँ छाय्धाःसा प्रभु याकनं हे झायादी।
“स्व, वय्कः सुपाँचय् झायादी तिनि, फुक्कसिगु मिखां खनीतिनि, वय्कःयात भालां सूपिन्सं नं खनी। अले संसारय् च्वंपिं फुक्क जातियापिं मनूत वय्कःयात खनाः नुगः दादां ख्वये मालीतिनि। थथे ला जु हे जुइ। आमेन!”
आः थें तुं छिपिं जि मवतले विश्वासय् बल्लाना च्वँ।
थुकियागु साक्षी बियादीम्हय्सिनं धयादिल “धात्थें हे जि याकनं वयेत्यनागु दु।” आमेन, झासँ हे प्रभु येशू।
येशूं धयादिल – “जि याकनं हे वयेत्यनागु दु। थ्व सफुलिइ च्वयातःगु अगमवाणी फुक्कं न्यनाः थुइकाः मानय् यानाच्वनीम्ह धात्थें धन्यम्ह खः।”
जि याकनं वयेत्यनागु दु, उकिं छिमिके दुगु त्वःफिके मते। अले जक छिमित बीगु श्रीपेच सुनानं लाकाकाये फइ मखु।