18 “जिं छन्त खःगु खँ धाये – ल्याय्म्हबलय् छं थःम्हं हे वसः पुनाः थः यःथाय् वना जुल। बुरा जुल धाय्वं छं ल्हाः प्वःचिनाः च्वनेमाली। मेपिन्सं हे वसः पुंकाः छन्त मयःथाय् ब्वना यंकी।”
मालिक लिहां वइबलय् वं थः च्यःतय्त मद्यंसे च्वनाच्वंगु खन कि गुलि स्याबास बी। जिं छिमित धात्थें धाये – व मालिकं थः च्यःयात पाहांयात थें फ्यतुकाः नके त्वंके याइ।
सिमोन पत्रुसं वय्कःयात धाल – “प्रभु, छि गन झायादी त्यना?” वय्कलं लिसः बियादिल – “जि गन वनेत्यनागु खः छ आः ला अन जिगु ल्यूल्यू वये फइ मखु, लिपा ला व हे वइ।”
वय्कलं हानं स्वक्वः खुसि धयादिल – “यूहन्नाया काय् सिमोन, छं जितः माया याना ला?” “छं जितः माया याना ला” धकाः वय्कलं स्वकः तक न्यनादीगुलिं पत्रुसं नुगः मछिंकाः थथे धाल – “प्रभु, छिं फुक्कं स्यू, जिं छितः माया याः धकाः नं छिं स्यू।” अले वय्कलं धयादिल – “जिमि फैचातय्त ज्व।
वय्कलं परमेश्वरयात तःधंकेत पत्रुस गुकथं सिनावनेमाली धकाः धयादीगु खः। थुलि धयादी धुंकाः वयात धयादिल – “जिगु ल्यूल्यू वा।”
वं पावलयागु जनी कयाः थःगु ल्हाःतुति चिनाः थथे धाल – “पवित्र आत्मां थथे धयादीगु दु – ‘थ्व जनीया थुवाःयात यरूशलेमय् वन धाःसा यहूदीतय् नायःतय्सं थथे हे यानाः चिनाबी, अले यहूदीमखुपिन्त लःल्हानाबी।’”
थ्व संसारय् झीपिं म्वाना च्वंतले झीत तसकं दुःखकष्ट जुया च्वनीगुलिं झीगु मन ख्वः। अथे धकाः झीपिं सीत आय्बुयाच्वनागु मखु, बरु स्वर्गय् च्वंगु न्हूगु म्ह फीत आय्बुयाच्वनागु खः।