4 इपिं निम्हं नापनापं ब्वाँय् वन। अय्नं मेम्ह चेलां पत्रुसयात लिलाकाः न्हापालाक चिहानय् थ्यंकल।
अहीमासं धाल, “न्ह्यागु हे जूसां जि ब्वाँय् वने।” अथे जुयाः योआबं धाल, “अथे जूसा हुँ।” अनंलि अहीमास यर्दनया ख्यलय्यागु लँपु जुयाः ब्वाँय् वन अले व कूशीयात लिपालाकाः न्ह्यःने ब्वाँय् वन।
पुजाहारीं व ल्वय् जाँचय् यायेमाः अले व छेंगू गाः वंगु दुसा अले उकियागु सँ सालुगु म्हासुसे च्वंसा, वं वयात अशुद्ध थहरय् यायेमाः। थ्व छ्यं वा मन्चाय् दुगु अशुद्धगु चासुइगु ल्वय् खः।
अले पत्रुस व मेम्ह चेला नं चिहानय् वन।
क्वछुनाः दुने स्वःबलय् वं सूती कापः अनसं तुं दुगु खन। अय्जूसां व दुहां मवं।
अले दकलय् न्हापालाक थ्यंम्ह चेला नं दुने वनाः स्वःवन। थ्व खनाः व पत्याः जुल।
ब्वाँय् वनेगु कासाय् फुक्क मनूत ब्वाँय् वनी, तर न्हापांगु सिरपाः धाःसा छम्हय्सित जक दइ धकाः छिमिसं मस्यू ला? उकिं सिरपाः कायेत ब्वाँय् वनेगु कुतः याना च्वँ।
छिमिसं बी मास्ति वःसा छिमिके दुगु जक परमेश्वरयात ब्यूसां गाः, छिमिके मदुगु बीमाः धयागु मदु।