20 थ्व न्यनाः इमिसं धाल – “थ्व देगः दय्केत पिइखुदँ बित, छिं स्वन्हुं हे थ्व देगः दनादी फु ला?”
झिंछगूगु दँया बूल धाःगु च्यागूगु लाय् नमूनाकथं व देगः दय्के सिधय्कल। थुकथं वं न्हय्दँ बिकाः उगु देगः दय्कल।
“उकिं शेशबस्सरं यरूशलेमय् वयाः परमेश्वरयागु देगःया जग तल। उबलय् निसें आः तक देगः दय्केगु ज्या जुयाच्वंगु दु तर आः तक सिधःगु मदुनि।”
येशू देगलं पिहां वयाः अनं झायेत्यंबलय् चेलातय्सं वय्कःया सत्तीक वयाः अन च्वंगु देगःत क्यन।
चेलातय् थःथवय् देगःया खँय् देगः ला गुलि बाबांलाःगु ल्वहँतं व छायेहयातःगु बसजालं छाय्पिया तःगु दु धकाः खँ ल्हानाच्वन।
यरूशलेमय् च्वंपिं यहूदी नायःतय्सं पुजाहारी व लेवीतय्त “यूहन्ना धाःम्ह सु खः” धकाः न्यंके छ्वयाहल।
धर्मशास्त्रय् च्वया तः थें सीम्ह ख्रीष्टयात थुनाबिल, अले स्वन्हु दय्काः हानं म्वाना झाल।