14 वय्कः देगलय् झाःबलय् द्वहं, फैचा, व सुकुभतु मियाच्वंपिं व धिबा हिलीपिं च्वनाच्वंगु खन।
जिं इमित यरूशलेमय् क्वःछिनातःगु नखःचखःबलय् बां बीपिं फैतय्गु बथां ति हे अल्याख दय्काबी। थुकथं तहसनहस जूगु शहरत हाकनं मनूतय्सं जाइ। अबलय् इमिसं जि हे परमप्रभु खः धकाः सी।”
वय्कःपिं हानं यरूशलेमय् थ्यंकः झाल। येशूं देगलय् झायाः अन च्वनाः मीगु व न्यायेगु ज्या यानाच्वंपिं फुक्कसितं ख्यानाः छ्वयादिल। धिबा हिलीपिं सराफितय्गु टेबिल ग्वारा तुइकाबिल, सुकुभतु मीपिनिगु ताथ फाता पुइकाबिल।
वय्कलं इमित थथे धयाः स्यनादिल – “थ्व खँ च्वयातःगु, मस्यू ला? ‘जिगु छेँ फुक्क मनूतय् प्रार्थना याइगु छेँ खः।’ छिमिसं ला थुकियात खुँ व दाखुँतय्गु छेँ धकाः यानाच्वन।”
अले वय्कलं खिपः छपु निलाः कोर्रा थें दय्काः इपिं फुक्कसितं पितिनाछ्वयादिल। फैतय्त व द्वहंतय्त देगलं पिने ख्यानाः छ्वयादिल। अले धिबा हिलीपिनिगु धिबा थल प्वंकाः इमिगु टेबिलनापं ग्वतुइकाबिल।