5 अनं लिपा कंयागु श्रीपेच व प्याजीगु वसतं पुंकातःम्ह येशू पिहां झाल। अले पिलातसं – “का स्व, थ्व मनूयात” धकाः इमित धाल।
हे भिंगु खँ हइम्ह सियोन, तज्जाःगु पर्वतय् थाहां हुँ, अले थ्व भिंगु खँ न्यंकि! हे भिंगु खँ हइम्ह यरूशलेम, ततःसलं हा, मग्यासें ततःसलं हा! अले यहूदाया शहरयात धा, “छिमि परमेश्वर झायाच्वंगु दु।”
तर आः, हे याकूब, छन्त सृष्टि यानादीम्ह, हे इस्राएल, छन्त आकार ब्यूम्ह परमप्रभुं थथे धयादी, “ग्याये मते, छाय्धाःसा जिं छन्त मू पुलाः त्वःतकागु दु। जिं छन्त छंगु नां कयाः सःतागु दु, छ जिम्ह हे खः।
अथे जुयाः परमप्रभु थःम्हं हे छन्त छगू चिं बियादी। ब्याहा मयानिम्ह छम्ह मिसां काय् बुइकी, वय्कःया नां इम्मानुएल तइ।
थ्व लँपु जुयावनीपिं सकलें मनूत, छु छिमित थुकियागु छुं वास्ता मदु ला? प्यखेरं स्व व बिचाः या, थःगु तःधंगु तंया दिनय्, परमप्रभुं जितः बियादीगु दुःखकष्ट थें ज्याःगु मेगु छुं दुःख दु ला?
कंयागु श्रीपेच दय्काः वय्कःयात पुइकाबिल। वय्कःयागु जव ल्हातय् तिंकथि छपु नं ज्वंकल। अले वय्कःया न्ह्यःने पुलिं चुयाः थथे धयाः हाय्कल – “यहूदीतय् जुजुया जय जुइमा।”
कन्हय् खुन्हु यूहन्नां थःथाय् येशू झायाच्वंगु खनाः धाल – “संसारयागु पाप क्षमा यानादीम्ह परमेश्वरया चीधिकःम्ह भ्याःचा वय्कः हे खः।
सिपाइँतय्सं कंयागु श्रीपेच दय्काः वय्कःयागु छेनय् पुइकाबिल। अले हानं वय्कःयात जुजुतय्गु थें प्याजीगु वसतं पुंका बिल।
अले झीगु विश्वास शुरु यानादीम्ह व क्वचाय्कादीम्ह येशूयात स्व, लिपायागु आनन्दया निंतिं वय्कः लज्या मचासे क्रूसया सास्ती फयादिल। वय्कः आः परमेश्वरया सिंहासनया जवय् च्वनादीगु दु।