“पाप व मभिंपाखे छिमिगु जाति व पवित्र शहरयात त्वःतकेत, पाप क्षमा यायेत व अधर्मया प्रायश्चित यायेत परमेश्वरं न्हयेगू वाः क्वछिनादीगु दु। उकिं दर्शन व अगमवाणी पूवनी व पवित्र देगः हानं अभिषेक जुइ।
जितः सुनानं स्याये फइ मखु, बरु जि थःयसें सिना बीत्यनागु खः। जि थथःम्हं तुं सीगु नं व हानं म्वाना वयेगु नं जिके अधिकार दु। जितः जिमि बाःनं बियादीगु आज्ञा नं थ्व हे खः।”
अथे जुयाः जिं तःधंपिंनापं हे वयात नं छगू भाग बी, वं लाकाहःगु माल बल्लाःपिंनापं इनी। छाय्धाःसा वं थःगु जीवन पानाबिल, व पापीतनापं हे वयात ल्याः खात। वं यक्वसिगु पाप क्वबिल, व पापीतय्गु निंतिं स्वापु तइम्ह जुल।
“दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, हे तरवार, दनाः जिम्ह फैजवाःयात हमला या, जिनापं दनाच्वनीम्ह मनूयात हमला या। वयात स्या, अले फैत उखेलाः थुखेलाः जुइ। अले जिं थःगु ल्हाः चीधिकःपिं भ्याचातय्गु विरोधय् ल्ह्वने।”
“अले खुइनिगू वाः लिपा व अभिषेक जूम्ह मनूयात स्याइगु जुइ अले वयाके छुं ल्यं दइ मखु। अले हमला याःवइम्ह छम्ह शासकया सेनां शहर व देगः नाश याइ। खुसिबाः वःगु थें अन्त वइ। उकिं परमेश्वरं तयार यानादीगु लडाइँ व विनाश हइ।