22 छिमित नं आः थथे हे दुःख ला जुइ। तर जि छिमित हानं नापलाः वये, अले छिपिं हानं लय्लय्ताइ। अले सुनानं छिमिगु आनन्द लाकाकाये फइ मखु।
तर वय्कः सुम्क च्वनादिल धाःसा सुनां वय्कःयात दोष बी फइ? वय्कलं थःगु ख्वाः सुचुकादिल धाःसा छु जातिं वा सु मनुखं वा सुनां वय्कःयात खंके फइ?
जिं जिवंकाछि परमप्रभुया प्रशंसा याये, जिं म्वातले जिमि परमेश्वरया भजन हाला हे च्वने।
वय्कःलिसे झीगु नुगः लय्ताइ छाय्धाःसा झीसं वय्कःया पवित्र नांयागु भलसा कयागु दु।
व दिंखुन्हु फुक्कसिनं धाइ, “धात्थें वय्कः हे झी परमेश्वर खः। झीसं वय्कःयाके भलसा तयाः अले वय्कलं हे झीत बचय् यानादिल। वय्कः परमप्रभु खः, वय्कःयाके हे झीसं भलसा तयागु खः। वय्कलं यानादीगु उद्धारया निंतिं झीपिं लय्ताया न्ह्यइपुकेनु।”
इपिं वयाः सियोनया तज्जाःगु थासय् म्ये हाली। अले परमप्रभुया दयाया कारणं इपिं लय्ताइ। अन्न, न्हूगु दाखमद्य व चिकं, फैच्वलय्या मस्त व सा द्वहंया मस्तय्गु कारणं इपिं तसकं लय्ताइ। इमिगु जीवन लखं प्याःगु क्यब थें जुइ। इमित हाकनं गुबलें दुःख जुइ मखु।
इपिं ग्या नं ग्यात, अले लय् नं ताल। अले इपिं अनं हथाय् पथासं चेलातय्त थ्व खँ कनेत ब्वाँय् वन।
माःगु खँ छता हे जक दु। मरियमं व ल्यये धुंकल। थ्व वयागु ल्हातं लाकाकाये फइ मखु।”
“अब्राहामं वयात धाल – ‘काय्, म्वाना च्वंतले छं भिंगु भिंगु व बाबांलाःगु काये खन, लाजरसयाके धाःसा अबलय् छुं हे मदु, वं यक्व दुःखसिया वल। आः लाजरसयात सुख जुल, अले छं सास्ती नया च्वनेमाली।
“अले जुजुं थथे धाल – जिं छिमित धाये – ‘दुम्हय्सित अज्जं तनाबी, अले यक्व दइ। मदुम्हय्सिके दुगु नं लाका काइ।
लय्तायाः व छक्क जुयाः इमिसं थ्व खँय् विश्वास तकं याये मफुत। अय्जूगुलिं वय्कलं धयादिल – “छिमिके थन छुं नयेगु दु ला?”
“छिमिसं नुगः मछिंके मते, परमेश्वरयात विश्वास याःथें जितः नं विश्वास या।
भचा जाय्काः संसारं जितः खनी मखुत। अय्नं छिमिसं धाःसा जितः खनी, छाय्धाःसा जि न्ह्याबलें दु, अले छिपिं नं न्ह्याबलें दइ।
“छिमित शान्ति बिया थके। जिं जिगु शान्ति छिमित बी। संसारं बीगु थज्याःगु शान्ति ला जिं छिमित बी मखु। छिमिसं नुगः मछिंके म्वाः, अले ग्याये नं म्वाः।
“छुं ई लिपा छिमिसं जितः खनी मखु, अले छुं ई लिपा हे छिमिसं जितः हानं खनी।”
जिं छिमित खःगु खँ धाये – छिपिं ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वय् मालीतिनि, संसारयापिं मनूत धाःसा लय्लय्ताइ। छिमित दुःख जूसां, छिमित जूगु थ्व दुःख सुखय् हिलावनी।
जिं थथे धयागुलिं छिमित नुगः मछिन जुइ।
वय्कलं माया यानातःम्ह चेलां पत्रुसयात धाल – “वय्कः प्रभु हे खः।” वय्कः प्रभु हे खः धकाः सिमोन पत्रुसं ताःगुलिं काचाकाचां लं फिनाः समुद्रय् तिन्हुल, छाय्धाःसा उबलय् वं लं त्वयातःगु खः।
तर जिं बियागु लः त्वनीपिं मनूतय्त गुबलें हे प्याः चाइ मखु। जिं बियागु लः हे व मनूयाके बुंगाःचा थें जुयाः अनन्त जीवन तक बुयावया च्वनी।”
एन्टिओखियाय् च्वंपिं चेलात पवित्र आत्मां जायाः लय्तायाच्वन।
चान्हय् पावल व सिलासं प्रार्थना यायां परमेश्वरयागु म्ये हालाच्वंगु अन च्वंपिं कैदीतय्सं न्यनाच्वन।
छगू हे मन यानाः न्हिं न्हिं फुक्कं देगलय् मुना च्वनेगु, हानं छेँय् छेँय् मरि कुचा थलाः फुक्कंनापं च्वनाः लय्तातां नयेगु यानाच्वन।
थथे येशू ख्रीष्टयागु नामय् दाय्काः दुःख सी बहःपिं जूगुलिं प्रेरितत तसकं लय्लय्तायाः सभां पिहां वन।
नुगः ख्वःपिं थें जूसां न्ह्याबलें लय्तायाच्वना। जिपिं गरीब जूसां मेपिन्त तःमि यानाबिया। जिमिके छुं हे मदु थें च्वंसां जिमिके सकतां दु।
प्रभु येशू ख्रीष्टं हे व झीत माया यानादीम्ह व दया माया याना गुबलें सिना मवनीगु साहस व भिंगु आशा बियादीम्ह परमेश्वर बाःनं
झ्यालखानाय् लाःपिन्त छिमिसं दयामाया यानाः ग्वाहालि यात, अले हानं छिमिगु सम्पत्ति लुतय् यानाकाःसां छिपिं लय्ताया हे च्वन, छाय्धाःसा छिमिके सदां दयाच्वनीगु दक्वसिबय् तःधंगु सम्पत्ति दु धकाः छिमिसं स्यू।
थथे गुब्सं हिली मखुगु थ्व निता खं वय्कःपाखें बचय् जुया च्वनापिं झीत नं झीसं आशा यानाच्वनागु खँय् बल्लाना च्वनेत साहस बी।
वय्कःयात छिमिसं मखंनिसां माया यानाच्वंगु दु। आः नं वय्कःयात छिमिसं मखंनि, अय्नं छिमिसं विश्वास यानाच्वंगु दु। अले धयां मब्याक छिपिं लय्तायाच्वंगु दु।