2 इमिसं छिमित धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँनं पितिनाहइ। अले मनूतय्सं छिमित स्यानाः परमेश्वरयागु सेवा याना धकाः मतिइ तया जुइगु ई नं वइतिनि।
अले इमिसं थवंथः धाइ, ‘छिपिं तापाक्क हुँ, जिगु न्ह्यःने वये मते छाय्धाःसा जि छंगु निंतिं तच्वकं पवित्रम्ह खः।’ थज्याःपिं मनूत ला जिगु निंतिं न्हाय्या कुँ थें व न्हिच्छि च्यानाच्वंगु मि थें खः।
छिपिं मध्ये सुनां परमप्रभुया वचनया भय काइ, वय्कःया वचन न्यँ, “छिकपिनि थः मनूत, सुनां छिमित यय्की मखु, सुनां छिमित जिगु नांया निंतिं हेला याइ, इमिसं छिमित थथे धाइ, ‘परमप्रभुया महिमा जुइमा, अले जिमिसं छिमिगु आनन्द स्वये।’ अय्नं इपिं लाजय् लाइ।
“बुद्धि दुपिं नायःतय्सं यक्व मनूतय्त स्यनेगु ज्या याइ। तर छुं ईया निंतिं इमित तरवारं स्याइ, मिं भस्म याइ, छुं मनूतय्त लुतय् याइ वा ज्वनाः यंकी।
“म्ह जक स्याये फुपिं, आत्मा स्याये मफुपिंलिसे छिपिं ग्याये मते। बरु छिमिगु म्ह व आत्मा नितांयात नरकय् छ्वयादी फुम्हलिसे जक ग्याना च्वँ।
“उबलय् मनूतय्सं छिमित ज्वनाः सजाँय बीकी, अले छिमित स्यानाछ्वइ। थथे जिगु नामं यानाः छिमित सकसिनं हेला याइ।
मनूया काय् नाप जुयाः मनूतय्सं घृणा याकाजुइपिं धन्यपिं खः, अले पितिना तःपिं, मभिंका तःपिं व दुष्ट धाय्का च्वनेमाःपिं धन्यपिं खः।”
न्ह्यागु हे जूसां तःम्ह हे यहूदी शासकतय्सं नं वय्कःयात विश्वास यात। अय्नं फरिसीत खनाः ग्याःगुलिं इमिसं थ्व खँ सुयातं मकं, छाय्धाःसा फरिसीतय्सं सिल धायेवं इमित धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँनं पितिनाछ्वइ।
“थ्व खँ फुक्कं जिं छिमित चाःहिकाः मेकथं धयाच्वना। व ई नं वइ गुबलय् जिं छिमित बाःयागु खँ चाःहिकाः मकंसे ध्वाथुइक कनाबी।
ई वइ, अले वये नं धुंकल, आः छिपिं फुक्कं जितः त्वःताः छ्यालब्याल जुयाः थथःगु थासय् वनी। थुकथं जि याकःचा जुइ, अय्नं जि याकःचा जुइ मखु, छाय्धाःसा जि नाप बाः दी।
वय्कलं वयात धयादिल – “मय्जु, विश्वास यानाः बांलाक न्यना का। ई वयाच्वंगु दु, गुबलय् छिमिसं परमेश्वर बाःयात आराधना यायेत न यरूशलेमय् न थ्व पहाडय् हे वनेमाली।
अय्नं ई वयाच्वंगु दु, व आः हे खः, बाःयात आराधना याइपिन्सं आत्मां व सत्यं याइ। वय्कःयात नं थुकथं आराधना याइपिं जक यः।
सुनानं येशूयात मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट खः धकाः धाल धाःसा व मनूयात धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँनं पितिनाछ्वयेगु धकाः इमिसं सल्लाह यानातःगुलिं वया मांबौपिन्सं ग्यानाः थथे लिसः ब्यूगु खः।
इमिसं वयात धाल – “पापय् बुयाः पापय् हे ब्वलंम्ह छं जिमित स्यं वयागु ला?” थथे धयाः इमिसं वयात पितिनाछ्वल।
थ्व न्यनाः सभाय् च्वंपिं मनूतय्सं तसकं तंम्वय्काः प्रेरिततय्त स्याये हे माः धकाः धाल।
थथे धाल – “स्व, जिं स्वर्ग चाःगु व मनूया काय् परमेश्वरयागु जवय् दनाच्वनादीगु खनाच्वना।”
जिमिगु इज्जत काःपिन्त जिमिसं नाइक लिसः बियाच्वना। जिपिं ला आः तक थ्व संसारय् साःगाः थें जुयाच्वना। दक्वसियां मिखाया धू जुयाच्वना।
धर्मयागु ज्याखँय् नं जि विश्वासीतय्त दुःखकष्ट बीगुलिइ न्ह्यज्याना च्वनाम्ह खः। अले हानं जि यहूदीतय्गु थितिकुति मानय् यानाः धर्मी जुया च्वनाम्ह नं खः।
न्यागूगु छाप प्वःबलय् जिं परमेश्वरयात मत्वःतुसे वय्कःयागु वचन न्यंकूगुलिं स्याःपिनिगु आत्मातय्त होम यायेगु थाय्यागु तःले खना।
अले शहरयापिं मनूतय्सं योआशयात धाल, “छिमि काय्यात पिने हजि। व सी हे माः, छाय्धाःसा वं बालया वेदीयात थुनाब्यूगु व उकिया लिक्क च्वंगु अशेराया थांयात नं पालाब्यूगु दु।”