12 “जिं छन्त खःगु खँ धाये – जितः विश्वास याःम्हय्सिनं जिं यानागु ज्या याइ। अज्ज ला जिं यानागु स्वयाः नं तःधंगु ज्या याइ। छाय्धाःसा जि बाःयाथाय् वनाच्वना।
वय्कलं धयादिल – “जिं छिमित खःगु खँ धाये – छिमिसं नं छुं हे संका मयासें विश्वास यात धाःसा जिं यःमरिमायात याना थें जक मखु, छिमिसं थ्व पहाडयात – ‘ल्यहेँ दनाः समुद्रय् कुतुं हुँ’ धकाः धाल धासां अथे हे जुइ।
तापाकं हे वय्कलं छमा वाँउसे च्वंगु यःमरिमा खनाः उकी छुं सयाच्वंगु दइ ला धकाः स्वः झाल। अन थ्यंकाः छुं हे सया मच्वंगु व हः जक खन। थुबलय् यःमरि सइगु ई मजूनि।
जितः विश्वास याःपिन्के थ्व चिं दइ – जिगु नामं इमिसं भूततय्त पितिनाछ्वइ, न्हू न्हूगु भाषां नवाइ,
‘जि वनाः हानं छिमिथाय् तुं वये’ धकाः जिं धयागु खँ ला छिमिसं न्यंगु हे दु। छिमिसं जितः माया यानागु खःसा जि बाःयाथाय् वने धकाः धयागु खँ न्यनाः, छिपिं लय्ताय् माःगु खः, छाय्धाःसा बाः जि स्वयाः तःधं।
न्ह्यागु जूसां जिं सत्य खँ धाये, जि वनेगु हे छिमिगु निंतिं भिं जुइ। जि मवंकं छिमित ग्वाहालि बीम्ह छिमिथाय् झायादी मखु। अय्जूगुलिं जिं वनाः वय्कःयात छ्वयाहया बी।
छम्हय्सिनं पुसा ह्वली, अले मेम्हय्सिनं बाली लइ धकाः धयातःगु खँ थुकिं हे सत्य जुल।
बाःनं काय्यात माया यानादीगुलिं बाःनं यानादीगु फुक्कं काय्यात क्यनादी। थ्व स्वयाः नं तःधंगु ज्या बाःनं काय्यात क्यनादी, गुकिं यानाः छिपिं छक्क जुइ।
येशूं इमित धयादिल – “छुं ई तक जक जि छिमिथाय् दइतिनि, अले लिपा जि जितः छ्वया हयादीम्हय्सिथाय् तुं वने।
वय्कलं पवित्र आत्मायागु खँ धयादीगु खः। वय्कःयात विश्वास याःपिन्त आत्मा बियादी। वय्कलं आः तक सीम्ह म्वाका मदीनि सुयातं आत्मा बियादीगु मदुनि।
छाय्धाःसा इपिं थीथी भाषां नवानाः परमेश्वरयात तःधंका च्वंगु इमिसं ताल। अले पत्रुसं धाल –
तःन्हु तक हे व थथे हाला जूगुलिं पावलं हीमी चायाः वयाथाय् स्वयाः मभिंम्ह आत्मायात थथे धाल – “येशू ख्रीष्टया नामं जिं छन्त हक्के, वयात त्वःताब्यु।” थथे धायेवं हे व मभिंम्ह आत्मां वयात त्वःतावन।
थुलि तक नं जुल, पावलयागु म्हय् रुमाल व कापः जक थीकाः उसाँय्मदुपिन्थाय् यंकल कि लना वनीगु। अथे हे भूतआत्मां नं त्वःता वनीगु।
परमेश्वर बाःनं नं वय्कःयात थःगु जवय् तयाः तःधंकादिल। अले परमेश्वरं बियादी धकाः धयादीगु पवित्र आत्मा वय्कःयात बियादिल। थथे वय्कलं हे जिमित नं पवित्र आत्मा बियादिल। छिकपिन्सं ताःगु व खंगु फुक्कं पवित्र आत्मायागु हे ज्या खः।
वयागु खँय् विश्वास यानाः यक्वसिनं हे बप्तिस्मा काल। उखुन्हु हे जक बप्तिस्मा काःपिं मनूत स्वद्वः ति दु।
“थ्व मनूतय्त झीसं आः छु यायेगु? इमिसं थ्व अजू चायापुगु चिं यानाक्यंगु यरूशलेमय् च्वंपिं फुक्कसिनं स्यू। झीसं थ्व खँयात मखु धकाः धाये फइ मखु।
अले सीम्ह येशूयात म्वाकादीगु खः धकाः प्रेरिततय्सं ग्यसुलाःगु साक्षी बियाजुल। परमेश्वरं नं इमित तसकं दया माया यानादी।
अथेसां इमिगु खँ न्यनाः यक्वसिनं हे विश्वास यात। थथे विश्वास याःपिं मिजंत जक हे न्याद्वः ति दत।
मनूतय्सं ल्वगितय्त हयाः पत्रुस वइबलय् वयागु किचः जक जूसां लाय्मा धकाः लँय् लँय् लासाय् व सुकुली ग्वतुइका तयेगु यात।
परमेश्वरयागु वचन फुक्क थासय् बय्बय् जुयाः वन। थुकथं यरूशलेमय् चेलात यक्व हे दयावल। हानं पुजाहारीत नं यक्वसिनं हे विश्वास यात।
पत्रुसं वयात धाल – “एनियास, येशू ख्रीष्टं छिगु ल्वय् लाय्कादी। दनादिसँ, छिगु लासा थनादिसँ।” थुलि धायेवं व मनू जुरुक्क दन।
अले वं इपिं फुक्कसितं पिने छ्वयाः पुलिं चुयाः प्रार्थना यात। प्रार्थना याये धुंकाः सीम्हय्सिथाय् स्वयाः धाल “तबीता, दना वा।” अले वं मिखा चाय्कल, पत्रुसयात खनाः व फ्यतुत।
जिं अजू चायापुगु चिं व ज्या नं याना, पवित्र आत्मायागु शक्तिं यरूशलेमंनिसें इल्लुरिकन तक फुक्कभनं ख्रीष्टयागु भिंगु खँ न्यंकागु दु।