6 थुकथं वय्कः सिमोन पत्रुसयागु तुति सिलेत झाःबलय् वं वय्कःयात धाल – “प्रभु, छिं नं जिगु तुति सिलादीगु ला?”
अथे जाः जाय्क न्या क्यंगुलिं सिमोन अले व नाप दुपिं मनूत फुक्क अजू चाल, नापं ग्या नं ग्यात। अय्जूगुलिं सिमोन पत्रुसं येशूयागु पालिइ भ्वपुयाः थथे धाल – “प्रभु, छि जिथासं झासँ, जि पापीम्ह मनू खः।”
जि स्वयाः लिपा झायादीम्ह वय्कः हे खः। वय्कःयागु लाकां पुतु फ्यनेत तकं जि मल्वः।”
अनंलि वय्कलं बाताय् लः तयाः चेलातय्गु तुति सिलादिल, अले जँय् हिनातःगु रुमालं हुयादिल।
वय्कलं लिसः बियादिल – “जिं छु यानाच्वना छं आः थुइ मखुनि, लिपातिनि थुइ।”