14 छिमि गुरु व प्रभु जुयाः नं जिं छिमिगु तुति सिलाबिया धाःसा छिमिसं नं थःथवय् छम्हं मेम्हय्सिगु तुति सिला बीमाः।
थ्व हे मरियमं प्रभुयागु तुतिइ भिंगु नस्वाःगु चिकनं बुकाः थःगु सं हुया ब्यूगु खः। तसकं मफय्का च्वंम्ह लाजरस वया किजा खः।
दक्व खँ जिं थःम्हं हे याना क्यनागु दु। अथे हे छिकपिन्सं नं थःम्हं हे थाकुगु ज्या यानाः मफुपिन्त ग्वाहालि यायेमाः। अले प्रभु येशूं धयादीगु खँ ल्वःमंकादी मते। वय्कलं धयादीगु दु – ‘कायेगु स्वयाः बीगु यक्व भिं।’”
छिपिं विश्वासी दाजुकिजापिं थःथवय् दुनुगलंनिसें माया याना च्वँ। थःथवय् हनाबना तया च्वँ।
छिपिं फुक्कं मिलय् चले जुयाः च्वनेगु या। तःधंछु जुइ मते, थःत जक यःथें याना जुइ मते, बरु चिधंपिं नाप बुला जुइगु बानी त्वःते मते। गुबलें घमण्डी जुइ मते।
अय्जूगुलिं थ्व छता खँ छिमिसं लुमंका ति, परमेश्वरया आत्माय् जुयाः नवाइपिं सुनानं हे येशूयात सराः लायेमा धकाः धाइ मखु। अले हानं पवित्र आत्मा दुपिं मनूतय्सं जक येशूयात प्रभु धकाः धाये फइ।
नसां थः दाजुकिजापिन्त पापय् लाकीगु जूसा जिं ला धयागु गुब्सं नये मखु। थः दाजुकिजापिन्त जिं पाप याकेत स्वये मखु।
छिमि दथुइ गुलिं गुलिंसिनं जि पौलय् जक ततःधंगु खँ ल्हाइम्ह, धात्थें धाःसा ग्याफ्राम्ह धकाः धयाजूगु दु। स्वजाम्ह व दया माया दुम्ह ख्रीष्टयागु नामय् जि पावलं छिमित बिन्ति यानाच्वना,
झी प्रभु येशू ख्रीष्ट गुलि ग्वाहालि यानादीम्ह प्रभु खः धकाः ला छिमिसं सि हे स्यू। वय्कः तःमि जुयाः नं छिमिगु निंतिं चीमि जुयादिल। थः चीमि जुयाः छिमित तःमि यायेत वय्कलं थथे यानादिल।
यःपिं दाजुकिजापिं, परमेश्वरं छिमित छुत्कारा बीत सःतादीगु खः। थः यःथें याना जुइ मते, बरु माया यानाः मेपिन्त ग्वाहालि बीगु या।
अले परमेश्वर बाःयात तःधंकेत फुक्कसिनं येशू ख्रीष्ट हे “प्रभु” खः धकाः थः नाला कायेमाः।
बांलाःगु ज्या यानाः नांजाःम्ह, मस्तय्त ब्वलंकूम्ह, पाहांतय्त दुनुगलंनिसें दुकाइम्ह, परमेश्वरया मनूतय्त तुति सिलाः सेवा याइम्ह, हाःनाः मदुपिन्त ग्वाहालि याइम्ह व भिंगु ज्याय् जक मन तयाः जुइम्ह जूसा वयात भाःत मदय् धुंकूपिं मिसातय्गु नांया धलखय् दुथ्याकूसां ज्यू।
अले झीगु विश्वास शुरु यानादीम्ह व क्वचाय्कादीम्ह येशूयात स्व, लिपायागु आनन्दया निंतिं वय्कः लज्या मचासे क्रूसया सास्ती फयादिल। वय्कः आः परमेश्वरया सिंहासनया जवय् च्वनादीगु दु।
ख्रीष्टं शरीरय् दुःख सियादी थें तुं छिपिं नं सीमाःसां लिचिले मते, छाय्धाःसा सुनां शरीरय् दुःख फइ, वं पाप यायेगु त्वःती।
क्वकालिपिं मनूतय्सं थकालिपिं मनूतय्त मानय् यायेमाः। थथःम्हं तुं तःधं जुया जुइगु बांमलाः। अय्जूगुलिं ग्वाहालि याये माःपिन्त छिमिसं ग्वाहालि या। थ्व हे खँ धर्मशास्त्रय् नं थथे च्वयातःगु दु – “परमेश्वरं तःधंछुना जुइपिनिगु विरोध यानादी, क्वमिलुपिन्त धाःसा दया यानादी।”