31 आः थ्व संसारयागु न्याय जुइ। आः थ्व संसारयाम्ह शासकयात पितिनाछ्वइ।
छंगु व मिसाया दथुइ अले छं मस्त व मिसाया मस्तय् दथुइ जिं ल्वापु थनाबी। वं छंगु छ्यं तछ्याइ, छं वयागु ग्वालिइ न्याइ।”
छु! बहादुर सिपाइँतय्पाखें लुतया माल लाकाः काये फइ ला? छाःगु नुगः दुपिंपाखें ज्वनाः यंकूपिन्त छुतय् याये फइ ला?
अथे मखु, जितः परमेश्वरयागु आत्मां भूतयात पितिनाछ्वयेगु शक्ति ब्यूगु खः धयागु जूसा परमेश्वरयागु राज्य छिमिथाय् वये धुंकल धकाः सीकि।
“थ्व संसारयात शासन याइम्ह वयाच्वंगु दु, उकिं जि छिपिंनाप अप्वः खँ ल्हाना च्वने मखुत। वलिसे जिगु छुं स्वापु मदु।
जः संसारय् छ्वयाहयादी धुंकूसां मनूतय्सं थ्व जःयात स्वयाः खिउँयात यय्कल, छाय्धाःसा इमिगु ज्या मभिं। थुकथं इपिं दोषी ठहरय् जुल।
वय्कलं धयादिल – “जि थ्व संसारय् न्याय यायेत वयागु खः। आवंनिसें कांपिन्सं खनी, अले मिखां खंपिं कां जुइ।”
इमिगु मिखा चाय्का बीत, इमित खिउँथासं जलय् हयेत, अथे हे जितः विश्वास याकाः पाप क्षमा याकेत, शैतानपाखें लिगनाः परमेश्वरयाथाय् पवित्र याके हयेत जिं छन्त इमिथाय् छ्वयाच्वना।’”
ज्ञानी धाःपिं गन वन ग्व? सःस्यूपिं धाःपिं गन वन? थ्व संसारय् जवाःसवाः यानाजुइपिं गन वन? परमेश्वरं थ्व संसारयागु ज्ञानयात मूर्ख यानादीगु मदु ला?
थःगु हे ज्ञान बुद्धिं मनूतय्सं परमेश्वरयात म्हसीके फइ मखु धयागु खँ वय्कलं स्यू। उकिं सःस्यूपिन्सं मूर्ख खँ ताय्कूगु येशू क्रूसय् सिनादीगु खँ न्यनाः विश्वास याःपिन्त बचय् यायेगु क्वःछिनादिल।
थ्व संसारया द्यवं विश्वास मयाःपिनिगु मनयात छुं हे थुइके मफय्क कां यानातःगु दु। अथे जूगुलिं इमिसं भिंगु खँ थुइके फइ मखु। अले ख्रीष्टया महिमा गुलि तःधं व वय्कः हे झःझः धाःम्ह परमेश्वरयागु रूप खः धकाः इमिसं सी मखु।
झीगु ल्वापु मनूतलिसे मखु। बरु आकाशय् च्वंगु दुष्ट आत्माया शक्ति, थ्व खिउँगु संसारया शक्ति अले थ्व संसारया शासकत व अधिकार दुपिनिगु फौज लिसे खः।
थ्व हे क्रूसय् वय्कलं शैतानयागु राज्य व शक्तियात त्याकाः क्यनादिल।
उपिं काय्म्ह्याय्पिं ला व हिया शरीर जूगुलिं येशू नं उपिं थें हे ला व हि दुम्ह मनू जुयादिल। थुकथं वय्कलं मनू जुयाः सिनाः मृत्युयागु शक्ति दुम्ह शैतानयात बुकादिल।
शैतानं न्हापांनिसें पाप याना वयाच्वंगु दु, उकिं पाप यानां तुं च्वनीपिं मनूत नं शैतानया मनू खः। अथे जूगुलिं शैतानयागु ज्या स्यंकेत परमेश्वरया काय् थन झायादी माःगु खः।
अय् जि यःपिं मस्त, छिपिं परमेश्वरया मनूत खः, उकिं अज्याःपिं फताहा अगमवक्तातय्त छिमिसं बुकाछ्वःगु दु। थ्व संसारय् च्वंम्ह आत्मा स्वयाः छिमिगु नुगलय् च्वनादीम्ह आत्मा तसकं बल्लाः।
झीपिं परमेश्वरया सन्तान खः, अले थ्व संसारय् च्वंपिं मेपिं फुक्क मनूत शैतानया मनूत खः धकाः नं झीसं स्यू।