51 थ्व खँ वं थःम्हं हे धाःगु मखु, बरु उगु दँयाम्ह दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी जूगुलिं यहूदीतय्गु निंतिं येशू सी हे माः धकाः अगमवाणी नवाःगु खः।
न्यायया छातिपाताय् ‘ऊरीम’ व ‘तुम्मीम’ ति। थुकिं हारून परमप्रभुया न्ह्यःने वनीबलय् उपिं न्ह्याबलें वयाके दयाच्वनेमाः। थुकथं परमप्रभुया न्ह्यःने वनीबलय् हारूनं थःगु नुगःया च्वय् न्ह्याबलें इस्राएलीतय्गु न्याय यायेगु ज्याभः घानावनी।
“अले खुइनिगू वाः लिपा व अभिषेक जूम्ह मनूयात स्याइगु जुइ अले वयाके छुं ल्यं दइ मखु। अले हमला याःवइम्ह छम्ह शासकया सेनां शहर व देगः नाश याइ। खुसिबाः वःगु थें अन्त वइ। उकिं परमेश्वरं तयार यानादीगु लडाइँ व विनाश हइ।
अले परमप्रभुं गधायात नंवाकादिल। वं बालामयात धाल, “जिं छितः छु यानागु दु धकाः छिं जितः स्वकः दायादियागु?”
वं इस्राएलीतय्त कुल कुल जुयाः च्वनाच्वंगु खन। अले परमेश्वरयागु आत्मा वयाके वल।
मनूया काय्नं सेवा याकेत मखु, बरु सेवा यायेत व यक्वसित मुक्ति बीत व सीत वःगु खः।”
गथे बाःनं जितः म्हस्यू, अथे हे जिं नं बाःयात म्हस्यू। अले फैतय्गु निंतिं जि थः हे तुं सिना बी।
इपिं मध्ये उगु दँयाम्ह दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी कैयाफां थथे धाल – “छिमिसं छुं हे मस्यू।
उगु दँयाम्ह दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी कैयाफा जूगुलिं इमिसं वय्कःयात वया ससःअबु हन्नासया थाय् निं यंकल।
अगमवाणी कनेगु वरदान बिया तःसां, अले हानं फुक्क ज्ञान दुसां, फुक्क गुप्ति खँ थुइके फुसां, पहाड हे ल्यहें थनीगु विश्वास दुसां, जिके माया धयागु मदुसा जि छुं नं मखु।
ख्रीष्टयाके पाप धयागु हे मदु। अय्नं परमेश्वरं झीगु पाप ख्रीष्टयात क्वबिकादिल। ख्रीष्टं थथे यानादीगुलिं हे झीपिं परमेश्वर नाप मिलय् जुइ फइ, अले परमेश्वरया न्ह्यःने धर्मी ठहरय् जुइ।
येशू ख्रीष्टं व्यवस्थाया सरापं झीत मू पुलाः त्वःतकादिल। वय्कलं क्रूसय् यग्गानाः झीगु सराः थःम्हं फयादीगु दु। व्यवस्थाय् धयातःगु दु “सिँयागु थामय् यख्खाइम्हय्सित सराः लाइ।”
वय्कः थःम्हय्सिनं हे झीगु पाप क्वबिया क्रूसय् सिनादिल। अय्जूगुलिं झीसं पाप यायेगु मतिइ तकं मतसे परमेश्वरयात यय्क भिंगु बांलाःगु जक यानाच्वनेमाः। छिमित मुक्ति बीत ख्रीष्ट सिनादीगु खः।
छाय्धाःसा झीत परमेश्वरयाथाय् हयेत ख्रीष्ट नं छकः सिनादिल। पाप हे मदय्कं पापीतय्गु निंतिं दुःख फयादिल। वय्कः पृथ्वीइ सिनादिल, अले आत्मां वय्कःयात हानं म्वाकादिल।
झीगु पापयागु निंतिं जक मखु, संसारय् च्वंपिं फुक्क मनूतय्गु पापया निंतिं वय्कः बलिदान जुयादीगु खः।
शाऊलं थःत हमला यायेत तयार याःगु दु धइगु खँ न्यनाः दाऊदं पुजाहारी अबियाथारयात धाल, “एपोद ज्वनाः थन वा।”
अले शाऊलं परमप्रभुयाके न्यन, “जिं छु यायेगु?” तर परमप्रभुं वयात नं म्हगसपाखें, नं “ऊरीमं” नं अगमवक्तातपाखें छुं नं लिसः बियादिल।