21 मार्थां येशूयात धाल – “प्रभु, छि थन दीगु जूसा जिमि किजा सी मखुगु।
विधवा मिसां एलियायात धाल, “अय् परमेश्वरया मनू! छाय् छिं जिलिसें थथे यानादियागु? छु छि जिगु पाप लुमंकाबीत व जिमि काय्यात स्यायेत थन झायागु ला?”
इमिसं परमेश्वरया विरोधय् थुकथं नवात, “छु परमेश्वरं मरुभूमिइ नं नसात्वँसा बियादी फु ला?
इमिसं तःकः हे परमेश्वरयागु मन स्वये धुंकल, अले इस्राएलया पवित्रम्हय्सित तं पिकाय्के बी धुंकल!
येशूं इमित थथे धयाच्वनादीबलय् हे धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँया छम्ह थकालिं वयाः वय्कःयात भागियानाः थथे धाल – “जिमि म्ह्याय् नकतिनि हे जक सित। छिं झायाः ल्हातं जक थियादीसां जिमि म्ह्याय् म्वाना वइ।”
थ्व हे मरियमं प्रभुयागु तुतिइ भिंगु नस्वाःगु चिकनं बुकाः थःगु सं हुया ब्यूगु खः। तसकं मफय्का च्वंम्ह लाजरस वया किजा खः।
उकिं मार्था व मरियमं वय्कःयात थथे धाय्के छ्वयाहल – “प्रभु, छिं माया यानादीम्ह जिमि किजा तसकं मफय्का च्वन।”
थुकथं मरियम वय्कः दीथाय् थ्यन, अले वय्कःयात खनेवं वय्कःयागु पालिइ भ्वपुयाः थथे धाल – “प्रभु, छि थन दीगु जूसा जिमि किजा सी मखुगु।”
इपिं मध्ये गुलिं गुलिंसिनं थथे धाल – “कांम्हय्सित खंकाबी फुम्हय्सिनं लाजरसयात सी न्ह्यः छाय् बचय् याये मफुत?”