10 तर जः मदुगुलिं यानाः चान्हय् जुइपिन्त लुफिं हाइ।”
गुबलय् दुष्टत जिगु ला नयेत न्ह्यज्याः वइ, जितः महीपिं व जिमि शत्रुत जितः हय्क्काः वइ, इपिं लुफिं हानाः क्वःदइ।
बुद्धि दुम्ह मनूया मिखा वया छेनय् दइ, तर मूर्खम्ह धाःसा खिउँथाय् जुइ। तर जिं खनागु दु थुपिं निम्हय्सित नं छगू हे दशा वइतिनि।
वय्कलं तसकं खिउँगु हये न्ह्यः हे, तसकं खिउँगु डाँडाय् छिपिं लुफिंहाये न्ह्यः हे परमप्रभु थः परमेश्वरया प्रशंसा या! छिमिसं जःया आशा याइ, तर वय्कलं उकियात खिउँगुलिइ हिलाः तसकं खिउँकादी।
तर परमप्रभु बहादुर सिपाइँ थें जिलिसें दु। उकिं जितः क्वत्यलिपिं लुफिं हायाः दइ। इमिसं जितः त्याके फइ मखु। इपिं ताःलाइ मखु, इपिं मछाले माली, इमिगु अपमान गुबलें लोमंकी मखु।
परमेश्वरयागु वचनं थुमिगु नुगलय् दुने थ्यंक हा काये फइ मखु। अले ताःई तक च्वने फइ मखु। दुःखकष्ट वयेवं थुमिसं विश्वास यायेगु त्वःताछ्वइ।
वय्कलं हानं धयादिल – “झी पासा लाजरस द्यनाच्वंगु दु। जि वयात न्ह्यलं चाय्का ब्यू वनेत्यना।”
वय्कलं लिसः बियादिल – “छन्हुया झिंनिघौ दइगु मखु ला? संसारयागु जलं यानाः न्हिनय् जुइम्ह मनूयात लुफिं हाइ मखु।