34 वय्कलं लिसः बियादिल – “छिकपिनिगु व्यवस्थाय् नं थथे च्वयातःगु, मदु ला– ‘परमेश्वरं धयादिल – “छिपिं फुक्कं द्यः खः?”’
हे परमप्रभु, जिं दुनुगलंनिसें छिगु प्रशंसा याये। द्यःतय् न्ह्यःने जिं छिगु प्रशंसा याये।
परमेश्वर स्वर्गया सभाया नायः जुयादी, द्यःतय् दथुइ वय्कलं फैसला यानादी।
“परमेश्वरयात क्वह्यंके मते, अले छिमि मनूतय् शासकतय्त नं सराः बी मते।
वं छंगुपाखें मनूतनापं खँ ल्हाइ, व छंगु निंतिं म्हुतु थें जुइ अले छ वया निंतिं परमेश्वर थें जुइ।
अले परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “स्व, जिं छन्त फारोया निंतिं परमेश्वर थें यानागु दु, अले छिमि दाजु हारून छंगुपाखें न्ववाइम्ह जुइ।
सुनां परमेश्वरयागु वचन न्यना काइ, वयात वय्कलं द्यः धकाः धयादी। थथे धाल धकाः धर्मशास्त्र मानय् मयाःगु जुइ मखु।
अले यक्व मनूतय्सं थथे धाल – “जिमिसं मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट न्ह्याबलें म्वानाच्वनी धकाः व्यवस्थाय् च्वयातःगु न्यनागु दु। छिं मनूया काय्यात यख्खाइ तिनि धकाः गुकथं धयादियागु? थ्व मनूया काय् धाःम्ह सु खः?”
व्यवस्थाय् थथे च्वयातःगु खँ पूवंकेत हे थथे जूगु खः – ‘छुं म्वाय्क हे इमिसं जितः हेला यात।’
छिकपिनिगु व्यवस्थाय् नं निम्हय्सिनं ब्यूगु साक्षी सत्य खः धकाः च्वयातःगु दु।
धर्मशास्त्रय् नं थथे च्वयातःगु दु – “मथूगु भाय् ल्हाइपिं मनूतय्गु म्हुतुं व परदेशीतय्गु म्हुतुं जिं थः मनूतनापं खँ ल्हाये। अय्नं इमिसं जिगु खँ न्यनी मखु।”