31 वय्कःयात ल्वहँतं कय्केत यहूदीतय् नायःतय्सं हानं ल्वहं काल।
अले मोशां परमप्रभुयात थथे धकाः इनाप यात, “जिं थुपिं मनूतय्त छु यायेगु? थुमिसं ला जितः ल्वहँतं कय्के त्यंगु दु।”
फरिसीतय्सं अनं वनाः वय्कःयात स्यायेगु ग्वसाः ग्वल।
म्हय्नं वया च्यःतय्त ज्वनाः छम्हय्सित दाल, छम्हय्सित स्याना हे बिल, अले छम्हय्सित ल्वहँतं कय्कल।
छिमिसं पृथ्वीइ दोष मदय्कं स्याःपिं फुक्कसिगु हियागु दोष छिमित लाइ। धर्मीम्ह हाबिलंनिसें बेरेक्याहया काय् जकरिया तक, गुम्हय्सित छिमिसं देगः व होमबलिया वेदीया दथुइ स्याःगु खः।
यरूशलेमय् च्वंपिं यहूदी नायःतय्सं पुजाहारी व लेवीतय्त “यूहन्ना धाःम्ह सु खः” धकाः न्यंके छ्वयाहल।
वय्कःयाथाय् मुनाः यहूदीतय् नायःतय्सं थथे धाल – “गुबलय् तक छिं जिमित थथे दोमन याका तयेगु? छि मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट हे खः धयागु जूसा जिमित तप्यंक धयादिसँ।”
वय्कलं इमित धयादिल – “बाःयापाखें जिं छिकपिन्त यक्व हे भिंगु ज्या यानाः क्यनागु दु, उकी मध्ये छुकिं यानाः छिकपिन्सं जितः ल्वहँतं कय्केत्यना?”
अले चेलातय्सं धाल – “गुरुजु, उखुन्हु तिनि ला यहूदीतय् नायःतय्सं छितः ल्वहँतं कय्काः स्यायेत्यन। हानं अन हे झायादी त्यनागु ला?”
वय्कलं थथे धयादीगुलिं इमिसं वय्कःयात स्यायेत झन अप्वः कुतः यात। छाय्धाःसा वय्कलं विश्रामबार मानय् मयाःगु जक मखु, अज्ज परमेश्वर नाप हे थःत ज्वलिंज्वः यानाः परमेश्वरयात वय्कःया बाः खः धकाः धयादिल।
थ्व खँ न्यनाः इमिसं वय्कःयात कय्केत ल्वहं काल। तर वय्कः इमिसं मखंक सुरुक्क देगलं पिहां झाल।
छिकपिनि तापाःबाज्यापिन्सं अगमवक्ता सुयात जक दुःख मब्यूगु दु? धर्मीम्ह मनू झायादी तिनि धकाः धाःपिन्त नं इमिसं स्याना छ्वल। आः व हे धर्मीम्ह मनूयात नं छिकपिन्सं दुःख जक बियाः मगानाः धोखा बियाः स्यानाबिल।
अनंलि थथःपिनि काय्म्ह्याय् व ज्वनायंकूगुलिं दाऊदया मनूतय्सं तं पिकयाः दाऊदयात ल्वहंत कय्केगु ख्याच्वः बिल। अले दाऊदयात वयाये थ्वयाये मन्त। तर परमप्रभु थः परमेश्वरपाखें जक दाऊदयात बल दत।