Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यूहन्‍ना 1:51 - नेवाः बाइबल

51 अले वय्‌कलं वयात धयादिल – “धात्‍थें धात्‍थें हे जिं छन्‍त धाये – छिमिसं स्‍वर्ग चाःगु खनी, अले परमेश्‍वरया स्‍वर्गदूतत परमेश्‍वर व मनूया काय्‌या दथुइ थाहां क्‍वहां जुयाच्‍वंगु खनी।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यूहन्‍ना 1:51
55 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

वं म्‍हगसय् स्‍वर्ग पृथ्‍वी छस्‍वागु छपु स्‍वाहानेय् परमेश्‍वरया दूतत थाहां क्‍वहां जुयाच्‍वंगु खन।


स्‍विगूगु दँया प्‍यंगूगु लाया न्‍यान्‍हु दुखुन्‍हु जि यहूदां ज्‍वनाहःपिंनापं कबार खुसिया सिथय् दुबलय् स्‍वर्ग चाल अले जिं परमेश्‍वरया दर्शनत खना।


“दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं धयादी, हे तरवार, दनाः जिम्‍ह फैजवाःयात हमला या, जिनापं दनाच्‍वनीम्‍ह मनूयात हमला या। वयात स्‍या, अले फैत उखेलाः थुखेलाः जुइ। अले जिं थःगु ल्‍हाः चीधिकःपिं भ्‍याचातय्‌गु विरोधय् ल्‍ह्वने।”


“मनूया काय् स्‍वर्गदूतत नाप जुजु जुयाः वइ अले थःगु सिंहासनय् च्‍वनी।


धर्मशास्‍त्रय् च्‍वया तः थें मनूया काय् ला सिनावने हे माः। अय्‌नं वयात ज्‍वंका छ्वइम्‍ह मनूयात तसकं तसकं हे धिक्‍कार दु। व बु हे मबूगु जूसा तसकं बांलाइगु खः।”


वय्‌कः बप्‍तिस्‍मा कयाः उघ्रिमय् लखं थाहां झाल। उबलय् हे स्‍वर्ग चाल, अले वय्‌कलं परमेश्‍वरयागु आत्‍मा सुकुभतु थें जुयाः थःगु म्‍हय् जूवयाच्‍वंगु खन।


अले तिनि शैतानं वय्‌कःयात त्‍वःतावन। अले स्‍वर्गदूतत वयाः वय्‌कःयागु सेवा यात।


वय्‌कलं लिसः बियादिल – “ध्‍वंतय् च्‍वनेत प्‍वाः दु, झंगःतय् च्‍वनेत स्‍वँ दु, मनूया काय्‌या धाःसा छ्यं दिकेत नं थाय् मदु।”


संसारय् च्‍वंपिनिगु पाप क्षमा यानाबीत मनूया काय्‌याके अधिकार दु धयागु खँ छिमिसं सीकि।” अले वय्‌कलं व पक्षवातं कःम्‍ह मनूयात थथे धयादिल – “दनाः थःगु लासा ज्‍वनाः छेँय् हुँ।”


लखं थाहां झाःबलय् वय्‌कलं स्‍वर्ग चालावंगु व पवित्र आत्‍मा सुकुभतु जुयाः थःपाखे कुहां वयाच्‍वंगु खन।


वय्‌कलं धयादिल – “खः, जि हे खः, छिकपिन्‍सं हे मनूया काय् परमेश्‍वरया जवय् च्‍वनाच्‍वंगु व आकाशय् च्‍वंगु सुपाँचय् वयाच्‍वंगु खनी।”


अबलय् लाक्‍क हे छक्‍कलं मेपिं स्‍वर्गदूततय्‌गु छपुचः खनेदत। इपिं फुक्‍कसिनं थथे धकाः म्‍ये हालाः परमेश्‍वरयागु जयजय यात –


अबलय् हे प्रभुया छम्‍ह दूत इमिथाय् खनेदय्‌कः वल। प्रभुयागु जः अन छचाःखेलं न्‍यन। इपिं फुक्‍कं ग्‍यानाः थरथर खात।


उबलय् स्‍वर्गं छम्‍ह स्‍वर्गदूतं वयाः वय्‌कःयात लिधंसा बियाच्‍वन।


आवंनिसें मनूया काय् शक्ति दुम्‍ह परमेश्‍वरयागु जव ल्‍हाःपाखे च्‍वनी।”


अय्‌जूगुलिं इपिं वातां च्‍वनाच्‍वंबलय् तसकं थीगु वसतं फिनातःपिं निम्‍ह मनूत इमिगु लिक्‍क दं वल।


यूहन्‍नायात झ्‍यालखानाय् कुने न्‍ह्यः छन्‍हु यूहन्‍नां मनूतय्‌त बप्‍तिस्‍मा बियाच्‍वंबलय् येशूं नं बप्‍तिस्‍मा कयादिल। वय्‌कलं प्रार्थना यानाच्‍वंबलय् स्‍वर्ग चाल।


वय्‌कलं धयादिल – “जिं छन्‍त यःमरिमाया क्‍वय् खना धकाः धयागुलिं छं विश्‍वास यानागु ला? छं थ्‍व स्‍वयाः नं ततःधंगु खनीतिनि।”


“जिं छिकपिन्‍त खःगु खँ धाये – फैगलय् लुखां दुहां मवसे मेथासं वइम्‍ह मनू खुँ व दाखुँ खः।


अय्‌जूगुलिं वय्‌कलं इमित हानं धयादिल – “जिं छिकपिन्‍त खःगु खँ धाये – फैगःयागु लुखा जि हे खः।


जिं छिमित खःगु खँ धाये – दास मालिक स्‍वयाः तःधं जुइ मखु। अथे हे खबर छ्वया हइम्‍ह स्‍वयाः ज्‍वना वइम्‍ह तःधं जुइ मखु।


अले वय्‌कलं लिसः बियादिल – “छु जिगु निंतिं छ सीत तकं ग्‍याये मखु ला? जिं छन्‍त खःगु खँ धाये – जितः छं म्‍हमस्‍यू धकाः स्‍वकः तक मधातले खा हाली मखु।”


“जिं छन्‍त खःगु खँ धाये – जितः विश्‍वास याःम्‍हय्‌सिनं जिं यानागु ज्‍या याइ। अज्‍ज ला जिं यानागु स्‍वयाः नं तःधंगु ज्‍या याइ। छाय्‌धाःसा जि बाःयाथाय् वनाच्‍वना।


जिं छिमित खःगु खँ धाये – छिपिं ह्वाँय्‌ह्वाँय् ख्‍वय् मालीतिनि, संसारयापिं मनूत धाःसा लय्‌लय्‌ताइ। छिमित दुःख जूसां, छिमित जूगु थ्‍व दुःख सुखय् हिलावनी।


अबलय् छिमिसं जिके छुं हे न्‍यनी मखु। जिं छिमित खःगु खँ धाये – छिमिसं जिमि बाःयाके जिगु नामं न्‍ह्यागु फ्‍वंसां छिमित बियादी।


“जिं छन्‍त खःगु खँ धाये – ल्‍याय्‌म्‍हबलय् छं थःम्‍हं हे वसः पुनाः थः यःथाय् वना जुल। बुरा जुल धाय्‌वं छं ल्‍हाः प्‍वःचिनाः च्‍वनेमाली। मेपिन्‍सं हे वसः पुंकाः छन्‍त मयःथाय् ब्‍वना यंकी।”


वय्‌कलं लिसः बियादिल – “जिं छितः खःगु खँ धाये – न्‍हूकथं हानं जन्‍म मजुइकं मनूतय्‌सं परमेश्‍वरयागु राज्‍य खनी मखु।”


वय्‌कलं लिसः बियादिल – “जिं छितः खःगु खँ धाये, मनूत लखं व परमेश्‍वरया आत्‍मां जन्‍म मजुइकं परमेश्‍वरयागु राज्‍यय् दुहां वने फइ मखु।


येशूं इमित धयादिल – “जिं छिमित खःगु खँ धाये – काय्‌नं थःगु मनं लुइकाः छुं हे याये फइ मखु, बरु बाःनं याःगु खनाः हे जक याये सइ। थथे जूगुलिं बाःनं छु छु यानादी, काय्‌नं नं व हे याइ।


वय्‌कः मनूया काय् जूगुलिं वय्‌कःयात हे न्‍याय यायेगु अधिकार बियादिल।


वय्‌कलं इमित लिसः बियादिल – “जिं छिमित खःगु खँ धाये – जिं यानागु चिं खनाः छिमिसं जितः माःजूगु मखु, बरु प्‍वाः जाय्‌क मरि नयेदुगुलिं जक जितः माःजूगु खः।


वय्‌कलं धयादिल – “जिं छिमित खःगु खँ धाये – मनूतय्‌त नकेत स्‍वर्गं मरि ब्‍यूम्‍ह मोशा मखु। जिमि बाःनं जक छिमित स्‍वर्गं धात्‍थेंयागु मरि बियादी।


“जिं छिमित खःगु खँ धाये, सुनां विश्‍वास याइ, वयाके अनन्‍त जीवन दइ।


उकिं वय्‌कलं इमित धयादिल – “जिं छिमित खःगु खँ धाये – मनूया काय्‌यागु ला व हि मनय्‌कं छिमिके जीवन दइ मखु।


वय्‌कलं इमित धयादिल – “जिं छिकपिन्‍त खःगु खँ धाये – पाप यानाजुइपिं फुक्‍कं पापया दास खः।


जिं छिकपिन्‍त खःगु खँ धाये – जिगु वचन मानय् याइम्‍ह मनू गुबलें हे सी मखु।”


वय्‌कलं इमित लिसः बियादिल – “जिं छिकपिन्‍त खःगु खँ धाये – अब्राहाम स्‍वयाः न्‍हापांनिसें हे जि दु।”


स्‍वर्ग चालाः अनं छकू तःधंगु देलासा थें ज्‍याःगु प्‍यखें कुन्‍चाय् ज्‍वनाः पृथ्‍वीइ कुतुं वयाच्‍वंगु खन।


थथे धाल – “स्‍व, जिं स्‍वर्ग चाःगु व मनूया काय् परमेश्‍वरयागु जवय् दनाच्‍वनादीगु खनाच्‍वना।”


दुःखकष्‍ट सियाच्‍वंपिं छिमित व जिमित नं वय्‌कलं दुःखकष्‍ट मदय्‌काबी। प्रभु येशू ख्रीष्‍ट वय्‌कःया तसकं बल्‍लाःपिं स्‍वर्गदूतत नाप स्‍वर्गं झायादीबलय् वय्‌कलं थथे यानादी।


थुपिं प्रभुयागु तसकं बल्‍लाःगु जलं तापाक व प्रभुयागु ख्‍वाः तकं स्‍वये मखंक च्‍वनाच्‍वने माली। अले थुपिं सदांयात नाश जुयावनी।


थ्‍व तसकं तःधंगु गुप्‍ति खँ खः धकाः झीसं स्‍यू – वय्‌कः झी थें मनू जुयाः झाल, आत्‍मायापाखें वय्‌कः धर्मी ठहरय् जुल। स्‍वर्गदूततय्‌सं वय्‌कःयात खंकल, जात जातियापिन्‍त वय्‌कःयागु खँ न्‍यंकल, संसारय् च्‍वंपिन्‍सं वय्‌कःयात विश्‍वास यात, अले वय्‌कःयात तःधंकाः स्‍वर्गय् तुं थत यंकल।


अय्‌सा स्‍वर्गदूतत धयापिं सु खः लय्? इपिं परमेश्‍वरयात सेवा याइपिं आत्‍मात खः। अले मुक्ति काइपिं मनूतय्‌त ग्‍वाहालि यायेत छ्वयाहःपिं खः।


आदमया न्‍हय्‌गू पुस्‍ता लिपायाम्‍ह हनोकं नं लिपा जुइगु थ्‍व हे खँ धयावंगु खः – “सीकाति, द्वलंद्वः पवित्रपिं स्‍वर्गदूततय्‌त ब्‍वनाः प्रभु झायादी।”


थुलि जुइ धुंकाः स्‍वर्ग चाल, जिं अन छम्‍ह तुयुम्‍ह सलयात खना। व सल गया च्‍वंम्‍हय्‌सित विश्‍वास याये बहःम्‍ह व सत्‍यम्‍ह धाइ। वय्‌कलं बांलाक सत्‍य कथं न्‍याय व लडाइँ यानादी।


थुलि जुइ धुंकाः जिं थस्‍वयाबलय् स्‍वर्गया लुखा चालाच्‍वंगु खना। दकलय् न्‍हापालाक तुरही पुयाहःगु सः थें च्‍वंक जिं थथे धयाहःगु ताल – “थन थाहां वा, अले छु छु जुइतिनि धकाः जिं छन्‍त क्‍यने।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ