“दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, हे तरवार, दनाः जिम्ह फैजवाःयात हमला या, जिनापं दनाच्वनीम्ह मनूयात हमला या। वयात स्या, अले फैत उखेलाः थुखेलाः जुइ। अले जिं थःगु ल्हाः चीधिकःपिं भ्याचातय्गु विरोधय् ल्ह्वने।”
धर्मशास्त्रय् च्वया तः थें मनूया काय् ला सिनावने हे माः। अय्नं वयात ज्वंका छ्वइम्ह मनूयात तसकं तसकं हे धिक्कार दु। व बु हे मबूगु जूसा तसकं बांलाइगु खः।”
थुलि जुइ धुंकाः स्वर्ग चाल, जिं अन छम्ह तुयुम्ह सलयात खना। व सल गया च्वंम्हय्सित विश्वास याये बहःम्ह व सत्यम्ह धाइ। वय्कलं बांलाक सत्य कथं न्याय व लडाइँ यानादी।