25 हानं न्यन – “छ मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट नं मखु, एलिया नं मखु, अले व अगमवक्ता नं मखु धयागु जूसा छं छाय् बप्तिस्मा बियाच्वनागु?”
अले वय्कःया ल्यूल्यू वःपिं मनूतय्सं थथे धाल – “थ्व गालीलयागु नासरतं झाःम्ह अगमवक्ता येशू खः।”
येशूं देगलय् झायाः स्यनेकने यानाच्वनादीबलय् तःधंपिं पुजाहारीत व थकालिपिन्सं वयाः वय्कःयात थथे धकाः न्यन – “छिं थथे यानादीत गनं अधिकार कयादिया? अले छितः थ्व अधिकार सुनां बिल?”
अले थथःगु पाप स्वीकार यानाः यर्दन खुसिइ यूहन्नापाखें बप्तिस्मा काल।
थुपिं फरिसीतय्सं छ्वयाहःपिं मनूतय्सं
“जिमिसं व मनूयागु खँ मनूतय्त स्यनेकने याये मते धकाः धयागु मखु ला? अय्नं छिमिसं यरूशलेमय् च्वँक्वसित व मनूयागु खँ न्यंके धुंकल। छिमिसं व मनू सीगुया द्वपं जिमित बीत स्वयाच्वन।”
परमप्रभु परमेश्वरं जितः थें छिमि इस्राएली दाजुकिजापिं मध्ये छम्हय्सित अगमवक्ता ल्ययादी। वय्कलं धाःगु फुक्क खँ छिकपिन्सं न्यनेमाः।
जिं इमि इस्राएली दाजुकिजातय् दथुं छ थें ज्याःम्ह छम्ह अगमवक्ता दय्के। जिं जिगु खँ वयागु म्हुतुइ तयाबी, अले वं जिं धयागु आज्ञा इमित कनाबी।