6 छ धोखाया दथुइ च्वनाच्वंगु दु। धोखां यानाः हे इमिसं जितः म्हसीकेत इन्कार याःगु दु,” परमप्रभुं धयादी।
जिं धयागु खँ छिमिसं मन्यं, जिं ल्हाः ब्वय्काबलय् छिमिसं वास्ता मयाः।
छाय्धाःसा छिमिसं बुद्धियात हेला याःगु दु। परमप्रभुया भय मकाःगु दु।
जिगु ल्हाः छिमिगुपाखे ल्ह्वने, अले वहःयात नाय्काः यचूकु थें जिं छिमिगु फुक्क अशुद्धपाखें शुद्ध याये।
द्वहंनं थः मालिकयात म्हस्यू, अले गधानं थः थुवालं नकिगु थल म्हस्यू, अय्नं इस्राएलं जितः म्हमस्यू। जि थः हे मनूतय्सं छुं हे मथू।”
परमप्रभुं निसाफया आत्मा व मिया आत्मापाखें सियोनया मिसातय्गु फोहर सिलादी धुंकाः अले यरूशलेमया हिया दाग शुद्ध यानादी धुंकाः थथे जुइ।
जिं धयागु खँ मन्यंपिं इमि तापाःबाज्यापिन्सं थें पाप यानाः इमिसं मेपिं द्यःत पुजा याःगु दु अले इमिगु ल्यू वंगु दु। इस्राएल व यहूदाया मनूतय्सं जिं इमि तापाःबाज्यापिंलिसें चिनागु बाचायात त्वथूगु दु।
जि ला स्याये यंकेत्यंम्ह छुं मस्यूम्ह चिधिकःम्ह भ्याःचा खः। इमिसं थथे धयाः जिगु हे विरोधय् जाः ग्वःगु खः धकाः जिं मस्यूगु जुल, “व सिमायात उकिया फलनापं नाश यायेनु! उकियात म्वाःपिनिगु थासं पालाः वांछ्वयाब्यु। थुकिया नांयात आवंनिसें लुममंकेमा।”
थुपिं जिगु खँ न्यनी मखुपिं व थथःगु नुगलय् जिराहा जुयाः मेपिं द्यःतय्गु सेवा व पुजा याइपिं मभिंपिं मनूत खः। थुपिं थ्व ज्यालगय् मजुइधुंकूगु जनी थें जुइ।
अले इमिसं धाल, “वा! झीसं यर्मियाया विरोधय् ग्वसाः ग्वयेनु। झीत स्यनीपिं पुजाहारी, सल्लाह बीपिं बुद्धि दुपिं मनूत व पमेश्वरया वचन न्यंकीपिं अगमवक्तात कम जुइ मखु। झीसं थःगु वचनं यर्मियायात हमला यायेनु अले वं धाःगु छुं नं खँय् ध्यान बी मते।”
यक्वसिनं खुसखुस खँ ल्हाःगु जिं न्यनागु दु, “प्यखें भय हे भय दु, उकिया बारे खबर बीनु, खः, उकिया बारे खबर बीनु!” जिमि फुक्क पासापिन्सं थथे धयाः जिगु पतन पियाच्वंगु दु, “सके वं धोखा नइ ला? अले झीसं वयात त्याकाः वयाके बदला काये फइ।”
गथे पंजः शिकारीं झंगःतय्सं जाइ, अथे हे इमिगु छेँनं छलं जाःगु दु। उकिं इपिं तःमि व बल्लाःपिं जूगु दु।
अथे खःसा थुपिं यरूशलेमयापिं मनूत छाय् परमेश्वरयात त्वःताः फस्वयावन? इमिसं मूर्ति पुजा याना हे च्वंगु दु। इमिसं जिथाय् लिहां वये म्हां धाल।
“अय् एफ्राइम, जिं छन्त गथे यानाः त्वःते फइ? अय् इस्राएल, जिं छन्त गथे यानाः दुष्टतय्गु ल्हातिइ लःल्हाये फइ? जिं छन्त गथे यानाः अदमायात थें नाश याये फइ? जिं छन्त गथे यानाः सबोयीमयात थें स्यंके फइ? जिगु मन जिगु दुने हिले धुंकल। जिगु मन दया मायां जाये धुंकल।
जिमि प्रजा जिगु ज्ञान मदुगुलिं नाश जुल। “छिमिसं ज्ञानयात हेला याःगुलिं जिं नं छिमित थः पुजाहारीया ज्याय् तये मखु। छिमिसं थः परमेश्वरया ब्यवस्थायात त्वःतूगुलिं, जिं नं छिमि काय् म्ह्याय्पिन्त त्वःताबी।
थ्व हे स्वब्वय् छब्व मनूतय्त जाँचय् यायेत मिं वहः यचुकीगु थें जिं इमित यचुके। लुँयात जाँचय् यानागु थें जिं इमित जाँचय् याये, अबलय् इमिसं जिगु नामं बिन्ति याइ। अले जिं इमित लिसः बी, ‘इपिं जि प्रजा खः’ धकाः जिं इमित धाये। अले इमिसं धाइ, ‘परमप्रभु जिमि परमेश्वर खः।’”
थज्याःपिन्सं परमेश्वरयात क्वह्यंकूगुलिं वय्कलं नं इमित दकलय् क्वह्यंगु मन व मभिंगु बांमलाःगु बिचालय् हे त्वःतादिल।
भिंगु ज्याखँ यायेत न्ह्यलं चाय्कि, अले पाप यायेगु त्वःति। छिमित मछालापुकेत जिं थथे धयाच्वनागु खः, छाय्धाःसा छिपिं गुम्हं गुम्हय्सिनं परमेश्वरयात म्हसीके मफुनि।
एलीया काय्पिं लुच्चात खः, इमिसं परमप्रभुयात वास्ता मयाः।